Mario Been praat ook graag níet over voetbal

 In Nijmegen kan hij bij de suppor­ters van voetbalclub NEC niet meer stuk. Mario Been, de 45-jarige Rot­terdammer, wist de Nijmeegse club als trainer voor het eerst na vele ja­ren weer Europees voetbal te bezor­gen en haalde met de club zelfs de laatste 32 van de UEFA Cup. Hu­mor is voor de oud-voetballer, oe­fenmeester en tv-analist belangrijk, ook als communicatiemiddel. Toch schroomt hij niet gevestigde namen buiten de selectie te zetten, omdat ze te zwaar zijn of zich niet aan de regels houden. Hij woont in Baren­drecht, maar blijft een aantal keren per week over in hotel Scandic Sa­nadome in Nijmegen. In zijn vrije tijd speelt voetbal ook een belang­rijke rol. Toch vindt hij ook tijd om te lezen, naar het theater te gaan en een kaartje te leggen. „Wij zijn ook maar gewone mensen.”

Restaurant
 „Mijn favoriete restaurant waar ik altijd ga eten als ik in Nijmegen overblijf, is Bistro De Bok in de In de Betouwstraat. We hebben daar een keer met NEC gegeten en ik moet zeggen dat de biefstuk me is bijgebleven. In Barendrecht, waar ik woon, kom ik graag bij De Olijf­boom. Zo’n een of twee keer per week gaan we met het gezin uit eten. Dat kan ook bij Bram Ladage zijn, de bekendste patatboer van Rotterdam. Een andere favoriet is La Borsa aan de Coolsingel.” 

Café
 „Regelmatig leg ik een kaartje bij ’t Haantje, dat is een echt Feye­noord- café. Dat is met een vast clubje en dan klaverjassen we of spelen rummy. Het gesprek gaat vaak niet over voetbal. Dat vind ik wel verfrissend en ontspannend. Ik ben een wijndrinker, rood of wit, afhankelijk van wat ik eet. De kleuren zijn in elk geval goed.
  „Echt veel in cafés kom ik niet. Vroeger als tiener wel. Dat is niet veel veranderd met de huidige ge­neratie voetballers. Mijn zoon Gianluca – die is 19 jaar en voetbalt in de A-jeugd van Excelsior – gaat ook uit tot drie, vier uur ’s nachts. Belangrijk is dat je weet wanneer het kan, dat je op de juiste momen­ten prioriteiten stelt.” 

Bioscoop
 „Ik ben zo slecht in namen van ac­teurs. Het is ook al een hele tijd ge­leden dat ik naar de bioscoop ben geweest. Films die me zijn bijgeble­ven zijn The green mile en The champ ( waarin een ex- bokskam­pioen zijn zoontje probeert op te voeden, maar ook de titel probeert terug te winnen, HB) met dat klei­ne ventje. Dat was wel emotio­neel. Ja, ik ben een emotioneel mens. Thuis kijken we ook wel naar een dvd’tje, maar meestal trek ik me terug om voetbal te kij­ken; we hebben meerdere tv’s in huis. Van kijken kun je ook een hoop leren.” 

Theater
 „Mijn 15-jarige dochter Jamie zit op de theaterschool in Rotterdam en wil graag zo veel mogelijk musi­calvoorstellingen zien. Ik ben een paar keer met haar meegeweest naar The lion king en Tarzan in het Circustheater in Scheveningen. Dat was indrukwekkend met die dierfiguren die links en rechts door de zaal lopen. Verder kom ik weinig in het theater. Ook niet bij cabaret. Ik hou wel van humor en gebruik het ook om serieuze za­ken anders over te brengen. Je kunt heel bot zijn, maar het ook met een grap overbrengen. Dan blijft het langer hangen.” 

Stadion
 „ Mooiste stadion? De Kuip. Zon­der twijfel. Je beleeft het voetbal veel intenser. Dat vond ik als spe­ler al. Als je daar op het veld staat… dan is dat zo indrukwek­kend. Er is nog een stadion waar ik dat gevoel als speler had en dat was het Bernabéu- stadion in Ma­drid.”
  „Golfen doe ik graag. Maar daar moet je wel de tijd voor hebben. Je bent buiten, je kunt de zinnen verzetten, praten over andere za­ken. Het is voor mij een manier om te ontspannen. Maar ook biljar­ten, tenissen, alles waar een balle­tje bij zit. Wanneer ik alleen in het hotel zit, lees ik regelmatig. Ik ben nu bezig met het boek De lerende winnaar van Toon Gerbrands. Boe­ken over leidinggeven, omgaan met conflictsituaties, vind ik inte­ressant omdat ik daar in mijn vak mee te maken heb. Romans lees ik zelden. De laatste is De Da Vinci Code van Dan Brown geweest.” 

Museum
 „Nee, wat dat betreft ben ik een echte cultuurbarbaar. Ik kan wel dingen mooi vinden. Toen we be­gin december tegen Spartak Mos­kou speelden ben ik wezen kijken op het Leninplein en het graf van Lenin.” 

Stad
 „Rotterdam. Waarom? Ja, de Cool­singel, de Lijnbaan… Nu ik vol­gend seizoen bij Feyenoord ga wer­ken, voelt dat als thuiskomen. Mijn vrouw Astrid gaat wel eens naar Amsterdam omdat ze daar de winkels leuker vindt. Het wordt straks moeilijk voor mij, als Feye­noordtrainer, om mee te gaan. Het is niet anders. Nijmegen vind ik ook schitterend en dat zeg ik niet omdat ik nu trainer bij NEC ben. Maar die oude gebouwen en mo­numenten. Heel mooi.” 

Lievelingsplek
 „ Ja, dat is toch thuis, in een luie stoel voor de open haard.”

Een avondje uit met…
 „Dat vind ik moeilijk. Ja, ik zou wel met Obama willen praten over de beslissingen die hij moet nemen, op basis waarvan hij dat doet, en over leidinggeven. Maar ja, dat zou ook met Balkenende kunnen. Dan zijn er in elk geval minder beveiligingsmensen.”

Bron: De Gelderlander

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.