NEC anno 1985

Het waren rusteloze seizoenen voor NEC, in de eerste helft van de jaren tachtig. In 1983 gebeurde wat zich al enige tijd had aangediend: de Nijmeegse ploeg degradeerde uit de Eredivisie. Tegelijkertijd plaatste de ploeg van trainer Pim van de Meent zich wél voor Europees voetbal, omdat de bekerfinale werd verloren van landskampioen Ajax. Het had onder meer twee legendarische wedstrijden tegen Barcelona in het Europa Cup Il-toemooi tot gevolg. In 1984 promoveerde NEC via de nacompetitie weer naar de Eredivisie, om een jaar later opnieuw terug te moeten keren op het tweede plan.

Ron de Groot, geboren Nijmegenaar, maakte alles van nabij mee. ‘NEC was in die tijd nu eenmaal net te goed voor de Eerste Divisie, maar te slecht voor het hoogste niveau! zegt De Groot, die nog steeds – nu als assistent-trainer – bij NEC rondloopt. ‘De club had destijds grote financiële problemen. Ik weet nog dat we in het seizoen 1985/86 een wedstrijd of zeven voor het einde van de competitie al zo goed als gedegradeerd waren. Maar toen begonnen we opeens punten te pakken. Te laat – we degradeerden toch – maar het kostte de club een hoop wedstrijdpremies die ze liever in kas had gehouden. Het maakte toch niets meer uit.’

Probleem was volgens De Groot dat de clubleiding te weinig aan de toekomst dacht. ‘Het was ieder jaar weer overleven. Er zat geen visie achter, de club kon zich niet doorontwikkelen. Dat had het publiek ook in de gaten. Als we in de Eredivisie niet tegen de topploegen speelden, kwamen er niet heel veel toeschouwers. Maar als we bovenin de Eerste Divisie meedraaiden, kwamen ze wél. Dan hadden we vaak nog hogere toeschouwersaantallen dan in de Eredivisie.’

Ron de Groot werd als C-junior van de Nijmeegse amateurclub Blauw-Wit door NEC gescout in het Nijmeegs jeugdelftal. Na enkele jaren in de jeugd van de Goffertclub te hebben gespeeld, maakte de linksbenige middenvelder in 1979 onder trainer Leen Looyen zijn officiële debuut in het eerste elftal. ‘Dat was nadat we met de A-junioren kampioen van Nederland waren geworden! vertelt De Groot. ‘We hadden dus echt een heel goed team, maar gek genoeg is er – op mij na – niemand uit dat elftal echt doorgebroken in het betaalde voetbal.’

In zijn eerste jaren maakte De Groot de vele hoogte- en dieptepunten met de ploeg mee onder de trainers Leen Looyen en Pim van de Meent. Na de promotie in 1985 zette NEC de Hongaar Sandor Popovics voor de groep. De Groot: ‘Popovics maakte van elke training één grote show. Hij was al komisch van zichzelf en dan sprak hij ook nog met die Hongaarse tongval. Maar met zijn Nederlands was niets mis, hoor. Popovics kon de spelers heel goed motiveren, maar ik was niet iemand die dat nodig had. Ik was van mezelf fanatiek genoeg om iedere wedstrijd op scherp te staan.’

Omdat de club vrijwel geen geld had om te investeren, kwamen er na de promotie amper spelers bij. Alleen oud-NEC’er Percy Guerin werd teruggehaald van de Duitse club SC Kleve. De Groot: ‘En vlak voor de start van het seizoen kwam doelman Wilfried Brookhuis over van De Graafschap. Dat was de club waar ook Popovics vandaan kwam. Brookhuis staat dan ook nog niet op de foto, die in de voorbereiding is gemaakt.’

Eindstand
# Club G W G V P DV DT
1. PSV 34 27 6 1 60 100 22
2. Ajax 34 25 2 7 52 120 35
3. Feyenoord 34 19 6 9 44 74 50
4. FC Groningen 34 17 6 11 40 57 40
5. Roda JC 34 16 7 11 39 76 51
6. FC Den Bosch 34 13 11 10 37 50 41
7. Sparta 34 13 11 10 37 54 59
8. Fortuna S. 34 11 12 11 34 47 47
9. AZ ’67 34 11 12 11 34 40 55
10. GA Eagles 34 13 7 14 33 47 62
11. Haarlem 34 10 12 12 32 48 47
12. FC Utrecht 34 11 10 13 32 40 46
13. VVV 34 11 5 18 27 39 62
14. FC Twente 34 8 11 15 27 36 69
15. Excelsior 34 9 7 18 25 31 48
16. MVV 34 8 8 18 24 34 60
17. NEC 34 9 5 20 23 33 59
18. Heracles 34 3 6 25 12 26 99

Het werd al snel duidelijk dat NEC weer een moeilijk jaar tegemoet zou gaan en uiteindelijk finishten de Nijmegenaren als zeventiende en een na laatste. De eindsprint was te laat ingezet en de ploeg kwam twee punten tekort voor handhaving. Wel had NEC nog de halve finale bereikt in het toernooi om de KNVB-beker, waarin de latere winnaar Ajax met 3-1 te sterk was. ‘Het viel ook allemaal niet mee’, zegt De Groot ‘We hadden een elftal met vrijwel allemaal semi-profs. Frans Janssen bijvoorbeeld was dakdekker, ’s Morgens stond-ie op het dak en ’s middags weer vrolijk op het trainingsveld. Frans was altijd met zijn gebit aan het spelen. Als je iets zat te drinken en je draaide je even om, dan lag z’n gebit in je glas. Wim van Zinnen was de andere grote humorist in de ploeg. Met carnaval bijvoorbeeld ging-ie op een podium staan en sprak hij het publiek toe. Dan kreeg hij echt de hele zaal plat.’

De verhalen dat De Goffert in vroeger tijden een sfeerloos stadion was, voornamelijk door de sintel- en wielerbaan om het veld, onderschrijft De Groot niet helemaal. ‘Als het stampvol zat, was De Goffert toch écht een van de mooiste stadions van Nederland; zegt hij. ‘Maar ja, het zat in mijn tijd natuurlijk niet altijd helemaal vol. Als er maar drie duizend mensen zaten, dan hing er inderdaad geen sfeer. Voor bezoekende clubs was dat ook niet echt fijn. Maar voor ons nog minder; als er een periode weinig mensen naar het stadion kwamen kon je het echt merken aan ons puntenaantal.’

In negen seizoenen profvoetbal kwam Ron de Groot uiteindelijk tot 198 competitiewedstrijden, waarin hij dertien keer scoorde. In 1987 werd hij afgekeurd. ‘Eigenlijk heb ik het nog lang volgehouden; vindt hij. ‘Al in de jeugd had ik veel problemen met mijn enkels en later kreeg ik last van mijn voeten en mijn knieën. Ik ben veel geopereerd en heb daardoor aardig wat duels moeten missen.’ Na zijn gedwongen terugtreding legde De Groot zich toe op het trainersvak en al in 1993 werd hij assistent-trainer bij NEC.

Wat doen de spelers van 1985/86 nu?

Gérard Derks (47) heeft tegenwoordig een bedrijf in aluminium- en kunststof kozijnen, serres en dakkapellen. Hij woont in Groesbeek.

John van Geenen (44) is trainer van Zondag-vijfdeklasser HBV uit Beers. Hij woont in Escharen en werkt bij een installatiebedrijf.

Anton Janssen (45) is trainer van Jong PSV en woonachtig in Beneden-Leeuwen.

Eric van Rossum(45) woont in Nijmegen, waar hij een café runt.

Bert van de Pol(44) werkt bij een bank en woont in Bemmel.

Materiaalverzorger Wim Reijnen, zelf oud-speler van NEC, is inmiddels overleden.

Sandor Popovics (69) is de schoonvader van de huidige NEC-doelman Gabor Babos. Hij is nog adviseur van enkele voetbalacademies in Hongarije en woont in Roosendaal.

Carlos Aalbers (44) is tegen woordig technisch directeur van NEC. Hij woont in Beuningen.

Henk Grim, die vandaag (woensdag) 47 jaar wordt heeft een assurantie- en hypotheek kantoor in zijn woonplaats, Groesbeek.

Wim van Cuijk (48) is eigenaar van enkele bedrijven, voornamelijk in de voedingsindustrie. Hij woont in Uden.

Wim van Zinnen (52), woonachtig in Delft, werkt op de afdeling inkomsten van de penitentiaire inrichting in Alphen aan den Rijn.

Rob Hasselbach (44) is eigenaar van een bedrijf in kantoorinrichting en -benodigdheden. Hij woont in Gendt.

Clemens Hermans (62) is arbeidsdeskundig medewerker bij een arbodienst en woont in Nijmegen.

Michel Mommertz (47) houdt zich online bezig met het ontwikkelen van trainingsmethodiek volgens de Wiel Coerver-methode. Hij was zelf trainer in onder meer de Verenigde Arabische Emiraten en woont daar nog steeds, in Dubai.

John Vievermans (49) heeft een kledingbedrijf en woont in Uden

Frans Janssen (54) runt nog steeds een dakdekkers-bedrijf. Hij is tot het eind van het seizoen nog in functie als trainer van Zondag vijfdeklasser SVO ’68 uit zijn woonplaats Ooij.

Ron de Groot (48) was in het seizoen 1999/00 een halfjaar hoofdtrainer bij NEC, maar pakte daarna zijn baan als assistent-coach van de club weer op. De Groot woont uiteraard nog in Nijmegen.

Percy Guerin (44)werkzaam in een meubelzaak, woont in Wijchen.

Danny Hoekman (44) woont in Malden. Hij is tegenwoordig echter hoofd opleiding bij Dubai Club, dat uitkomt in de Tweede Divisie van de Verenigde Arabische Emiraten en was afgelopen week in gesprek met de voetbalbond van Suriname om bondscoach te worden van dat land.

De Vedette

Sije Visser.
De geboren Fries Sije Visser beleefde voetballend zijn doorbraak bij Hermes DVS uit Schiedam, waar hij op zeventienjarige leeftijd debuteerde in het eerste elftal. Vier jaar later werd de club slachtoffer van de sanering in het profvoetbal. De verdediger werd via oud-voetballer Hans Venneker in contact gebracht met trainer van Wiel Coerver van NEC, die toehapte. Visser voetbalde vervolgens tot 1986 voor de Nijmeegse club en is met 343 wedstrijden de speler met de meeste Eredivisieduels voor NEC achter zijn naam. Visser werd na zijn carrière onder meer bestuurslid technische zaken bij NEC en werkte als belastingadviseur bij accountancy-kantoor Deloitte. Nu is hij in dezelfde branche manager aangiftepraktijk bij de firma Mazars.

Bron: Voetbal International

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.