NEC heeft speerwerper aan de zijlijn

In de Belgische competi­tie is ooit één ingooi van hem afge­keurd. „Werd ik teruggefloten, om­dat ik het veld zou zijn ingelopen.
Onzin, zei ik toen tegen de scheids­rechter. Als je goed kijkt, zie je dat die bal al tien meter verder is voor­dat ik het veld instap. Daarna is er nooit meer een ingooi afgekeurd,” wist Björn Vleminckx.

Gistermiddag gooide de Belgische spits van NEC ook de ene na de andere bal vanaf de zijlijn voor het doel van Piet Velthuizen. Uit de laatste twee inworpen kroop NEC door doelpunten van Ramon Zo­mer en Arek Radomski in de slot­fase alsnog naast Vitesse: 2-2.

Grootste kwaliteit van de bonkige aanvaller: hij gooit de ballen niet met een boog, maar strak voor de pot. „ Ik gooi ze met een enorme vaart. Dan zijn ze heel moeilijk te verdedigen. We hebben er veel op getraind. Inkomende spelers. Goe­de koppers. Eigenzlijk zijn die in­worpen gevaarlijker dan een cor­ner.

Ze zaaien elke keer weer ver­warring,” zei Vleminckx, die gister­middag zelf ook een keer op het verkeerde been werd gezet. In de 89e minuut verscheen hij hele­maal vrij voor Velthuizen, maar redde de Nijmeegse doelman op een fantastische manier.

„Pietje – zo noemen ze hun keeper hier toch? – legde mij in de luren”, gaf de spits van NEC de credits aan Velthuizen. „ Ik wachte eerst met schieten. Probeerde zijn reac­tie te peilen. Maar hij deed niks.

Plots maakt hij een korte bewe­ging naar links en onmiddellijk schiet ik de bal naar de rechter­hoek. Gefopt! Hij maakte een schijnbeweging en dook gelijk daarna naar rechts. Ik schoot hard, maar hij pakte ’ m goed. Ik dacht echt dat ik ging scoren.”

Dwight Lodeweges had het mo­ment herkend. „Één voordeel heeft Björn nu. Dit vergeet hij nooit meer. En daarom zal het hem niet meer overkomen,” do­ceerde de coach van NEC. „Dat weet ik, want veertig jaar geleden, maakte ik hetzelfde mee. We speel­den met Go Ahead tegen Ajax. Ik stond in het centrum tegenover Ruud Geels. Op rechts brak Tsjeu la Ling door. Ik hou Geels in de ga­ten en merk dat-ie mij recht in de ogen kijkt. Dat was heel verwar­rend. Je verwacht dat een spits naar de man schreeuwt die de voorzet gaat geven. Dat hij wijst waar de bal moet komen. Dat hij beweegt. Maar Geels keek mij al­leen maar strak aan. Ik kijk één de andere kant op. Wil weten wat Ling doet. En weg was Geels. Voor­zet komt bij de eerste paal en hij kopt die bal binnen. Die les ben ik nooit meer vergeten. En dat zal Björn ook niet meer gebeuren.”

De Belg blikte gisteravond uiter­aard tevreden terug op het resul­taat. „We hebben geknokt voor dit punt. Zomer kwam voorin. Potje erbij. We wonnen alle duels.” En dan wilde hij nog iets kwijt over zijn ingooien. Want waarom wilde hij toch een paar keer een andere bal hebben. „ Omdat-ie droog moet zijn”, hield de spits oog voor het detail. En voor de lijn zal hij nooit stoppen. „Ik verge­lijk mezelf met een speerwerper. Die loopt ook altijd een paar pas­sen door. Al die krachten, hè”, grijnste Vleminckx.

Bron: De Gelderlander

Reageer via DTH Facebook of deel via social media of mail.