De kortste weg naar Europees voetbal liep gisteravond voor NEC bijna dood in Eindhoven, waar de plaatselijke FC tot een kwartier voor tijd zicht had op een verlenging.
Met nog vier minuten op de klok kopte Björn Vleminckx de bevrijdende derde treffer voor de Nijmegenaren binnen (2-3). Het doelpunt werd door de Brabanders hevig betwist omdat de bal de lijn niet gepasseerd zou hebben, maar scheidsrechter Ed Janssen wees hoofdschuddend naar de middenstip.
De overwinning werd dus voor de poorten van de hel weggesleept. Ongelooflijk eigenlijk als je bedenkt dat NEC aanvankelijk toegeslagen had op momenten die dodelijk hadden moeten zijn voor FC Eindhoven. Op slag van rust schoot Björn Vleminckx de 10 binnen en de tweede helft was nauwelijks drie minuten oud toen Moestafa el Kabir zijn eerste officiële treffer in dienst van NEC tegen de touwen kopte: 2-0.
„Daarna kregen we nog kansen op 3-0, 4-0. Niet eens door geweldig voetbal, maar toen hadden we het wel moeten afmaken”, wist Dwight Lodweges. De trainer van NEC had in de rust nog voorgelezen uit eigen werk. „ Ik had opgeschreven: eerder inspelen, hoger tempo, tweede ballen zijn niet voor ons. En het belangrijkste van alles: scherpte! Je weet, als je er mentaal niet klaar voor bent, krijg je het moeilijk tegen Eindhoven. Dan wordt het een gevecht.”
NEC voetbalde gisteren in een ambiance die elke profvoetballer doet beseffen dat hij nooit in de eerste divisie moet belanden. Het Jan Louwersstadion is vernoemd naar de speler van Eindhoven die de grote tijden van de club nog heeft meegemaakt, maar dat is lang geleden. De ploeg van de huidige trainer Jan Poortvliet kwam voor het laatst in 1977 in de eredivisie uit en leidt sindsdien een kommervol bestaan op het tweede plan. Hoewel de recente bekerhistorie van Eindhoven best tot de verbeelding spreekt ( het kleine broertje van PSV schakelde in de laatste jaren Heracles Almelo en Vitesse uit en ging tegen FC Twente eervol ten onder) bevolkten slechts 1200 toeschouwers het troosteloze stadionnetje.
Door een ongekende veerkracht van de thuisclub kwamen de tribunes toch nog tot leven. Van Boekel (58e minuut) en Kantelberg (74e minuut) profiteerden van Nijmeegse fouten. Maar net toen iedereen aan een verlenging dacht, sloeg Vleminckx echter toe. En weet NEC dat het donderdag in elk geval in de koker zit als de laatste 32 club in het KNVB bekertoernooi aan elkaar gekoppeld worden.
„Volgens mij gaat het daar toch om”, zei Vleminckx, die geen idee had of zijn beslissende kopbal de lijn wel of niet gepasseerd had. „Ik keek de bal niet na.” Moestafa el Kabir had dat ook al niet gedaan bij zijn eerste officiële goal voor NEC. „Maar deze telt wel voor mij”, zei de aanvaller die tegen Vitesse ook al leek te scoren, maar het doelpunt toen niet kreeg. Was de wedstrijd in Arnhem toen bijna voorbij, in Eindhoven had NEC nog een hele helft te gaan. „Daarom hadden we het moeten uitspelen. De score uitbreiden en klaar. Maar zo’n duel zit er elk seizoen wel een keer tussen.” Zijn coach beaamde dat de 3-2 het predikaat ‘gelukkig’ verdiende. „Maar dat we alsnog gewonnen hebben. Zonder een verlenging te hoeven spelen. Dat moet doping zijn voor mijn ploeg.” En toen had hij nog een compliment voor zijn collega Jan Poortvliet. „ Je hebt een heel leuk, fris ploegje”, zei Lodweges. De coach van Eindhoven knikte. En besefte dat hij verder niks had aan die bemoedigende woorden.
Bron: De Gelderlander