Vandaag in de Gelderlander
Nog even in de wachtkamer
Hoewel het nog een paar weken gaat duren voor zij kunnen aansluiten bij de rest van de groep, zijn Mark Otten en Rutger Worm toch meegegaan op het trainingskamp van NEC in Marbella. Een tussenbalans.
Nee, het moet beslist geen huilverhaal worden. En de krukken van Mark Otten hoeven ook niet in beeld, net zomin als de mitella van Rutger Worm. De twee Nijmeegste jongens in de selectie van NEC hebben kort geleden een fikse operatie achter de rug, maar beiden blikken ze het liefst vooruit naar het moment dat ze weer mogen doen wat ze het allerliefste doen: voetballen, bij voorkeur in het eerste van NEC.
Mark Otten speelde op 28 december tegen AZ voor het laatst in de Nijmeegse hoofdmacht. Twee dagen later ging hij in Rotterdam onder het mes. „Het vermoeden was dat mijn klachten het gevolg waren van de kram die nog in mijn knie zat na de kruisbandoperatie op 23 mei 2007. Er zou bovendien wat littekenweefsel worden verwijderd. Op mijn verzoek hebben ze ook naar de meniscus gekeken. Tijdens de ingreep bleek dat er inderdaad een scheurtje in zat. Achteraf verwonderlijk dat ik al die tijd doorgespeeld heb.”
Rutger Worm lag precies twee weken eerder op de operatietafel nadat hij begin december in de thuiswedstrijd tegen FC Utrecht krimpend van de pijn het veld had verlaten. Zijn schouder schoot al jaren regelmatig uit de kom, hij was er zelfs al eens aan geopereerd, maar ditmaal werd de zaak grondig vastgezet. Een pijnlijke ingreep. „ In eerste instantie waren de zenuwen met een nekprik lamgelegd. ’s Nachts om een uur was de verdoving uitgewerkt en hield ik het niet meer. Heb ik een morfine- injectie gekregen zodat ik in elk geval een paar uur kon slapen.” Omdat voetballen er voorlopig nog even niet inzit, werken de twee Nijmegenaren in Marbella een aangepast programma af.
Mark Otten moet zich nog tot krachtoefeningen beperken, Rutger Worm kan intussen alweer een stukje hardlopen. „Het streven is om er voor de uitwedstrijd tegen HSV (26 februari, red.) weer bij te zijn”, zegt de aanvaller. Al houdt hij nog wel een slag om de arm: „Het is belangrijker dat het goed heelt dan dat het snel heelt.”
Otten heeft nog geen datum geprikt voor zijn rentree. „Ik droom de laatste tijd niet van een carrière bij Barcelona, ik droom ervan weer eens zonder pijn te kunnen voetballen. Dat was vroeger vanzelfsprekend, maar intussen weet ik dat alles in een fractie van een seconde kan veranderen. Sinds ik mijn kruisband afscheurde nooit meer honderd procent fit geweest. Maar ik moet zeggen dat ik op dit moment een heel goed gevoel heb. Ik heb er vertrouwen in dat ik binnenkort de oude weer ben.”
Fit worden is voor Otten en Worm een kwestie van tijd. Regelmatig aan voetballen toekomen is nog een ander chapiter. Worm: „Voor dit seizoen wilde ik aan Den Bosch verhuurd worden. Dat is er toen niet van gekomen. En door deze blessure is dat nu ook niet aan de orde. De club heeft mij kort geleden een nieuwe aanbieding gedaan. Daar ben ik erg vereerd mee, maar ik weet nog niet of ik er op inga. Ik wil graag elke week voetballen.”
Ook voor Otten is een nieuwe club geen optie. „Ik heb maar één doelstelling en dat is helemaal fit worden. Verder dan NEC kijk ik niet. Bovendien willen ze mij helemaal niet laten gaan. De trainer en de technisch directeur zeggen dat ze mij als een basisspeler zien.” En met een grijns: „ Zo zie ik mezelf ook, alleen speel ik haast niet.”