Ntibazonkiza: “Ik heb nooit getekend”

Na 3 weken zijn mond gehouden te hebben geeft Saidi vandaag in de Gelderlander eindelijk eens tekst en uitleg.

NEC beschouwt hem als een werkweigeraar en dreigt met juridische stappen. Saïdi Ntibazonkiza zelf ziet het anders. „ Ik sta er niet meer onder contract.”

Er is een lange aarzeling aan vooraf gegaan, maar uiteindelijk zwaait Saïdi Ntibazonkiza (22) de voor­deur dan toch open. Uitbundig ge­kleurde doeken voor de ramen van zijn appartement houden het zonlicht gedecideerd buiten. Aan een muur hangt de grote na­tionale vlag van Burundi. En fo­to’s. Veel foto’s van zijn een jaar jongere vrouw Sada en zoontje Saïdi van bijna vier jaar, die na zijn vlucht uit het door burgeroor­logen geteisterde Afrikaanse land in Burundi zijn achtergebleven.

Saïdi heeft de woonkamer alweer verlaten om terug te keren met het papier waar het allemaal om draait: het contract waar NEC hem aan wil houden. Hij wijst naar de handtekeningen van tech­nisch directeur Carlos Aalbers, al­gemeen directeur Jacco Swart en die van zijn zaakwaarnemer Ger Lagendijk. En dan naar het lege lijntje, bestemd voor de krabbel van de speler. „Ik heb nooit gete­kend”, zegt hij ten overvloede.

Kan zijn, roepen ze bij NEC, maar in december van het vorige jaar hebben we met z’n allen een mon­deling akkoord bereikt over een verbeterd driejarig contract. Maandagavond verklaarde zijn zaakwaarnemer Ger Lagendijk in het televisieprogramma Voetbal In­ternational zelfs dat er handen wa­ren geschud. „ Ik heb niemand de hand geschud. Geen sprake van. Dat betekent dat je het met elkaar eens bent. Dat is hetzelfde als teke­nen. En ik ben ook niet monde­ling akkoord gegaan. Het is simpel. Ik was niet blij met dit contract.

En ik wil mijn vrouw en mijn zoontje hier bij me in Nederland. Niet voor negentig dagen waar ze nu toestemming voor hebben ge­kregen, maar voor altijd.” Hij stuurde Ger Lagendijk een briefje om de samenwerking te ver­breken. De zaakwaarnemer liet hem echter weten dat hij nog een jaar te gaan heeft. „Maar ik wil niets meer met hem te maken heb­ben. Hij weet dat ik niet tevreden ben met dit contract, maar zet er wel zijn handtekening onder. Is hij de voetballer of ik?”

Hij haalt zijn schouders op over het feit dat NEC hem geen salaris meer betaalt. „Dat lijkt me logisch. Ik sta er ook niet meer onder con­tract.” En dus dook hij vorige week plots op bij Red Bull Salzburg om trai­ner Huub Stevens te overtuigen van zijn kwaliteiten. Een andere zaakwaarnemer zou hem in Oos­tenrijk hebben aanbevolen. „Nee, nee, geen zaakwaarnemer”, zegt Ntibazonkiza. Maar over het hoe en waarom van dat avontuur wil hij verder niets kwijt.

Ruim drie weken zit hij nu thuis. Zijn zaakwaarnemer vertrouwt hij niet meer. En in Carlos Aalbers, de technisch directeur van NEC, is hij teleurgesteld. „ Hij zegt steeds dat ik een contract heb bij NEC. Meer niet. Ik heb geen contract. Hij is hier nog een keer geweest. Niet met Lagendijk, zoals hij maandag in de krant beweerde, maar met Sander. Henze heet die, geloof ik. Een assistent. Lagendijk zelf spreek ik bijna nooit. Voor de rest lees ik in de krant dat ze me niet te pakken kunnen krijgen. Ik heb liever dat Carlos gewoon langs komt als hij met we wil praten.”

Een keer per dag zit hij in de sport­school. „Ik moet fit blijven.” Soms gaat hij ergens voetballen. „Waar vertel ik je niet. Ik wil geen con­frontaties met NEC-supporters. Bij Roda JC waren er spreekkoren tegen me, hoorde ik van een ploeg­genoot. Logisch. Iedereen denkt dat het me alleen maar om het geld te doen is.”

Deze week meldt hij zich weer bij de IND om te regelen dat zijn ge­zin straks negentig dagen bij el­kaar kan zijn. Maandagavond be­weerde Lagendijk nog dat hij aan­vankelijk niet wist dat er een vrouw en kind in het geding wa­ren. „ Onzin. Dat heb ik gelijk ge­zegd tegen die Sander. Net zoals ik dat de allereerste keer tegen de mensen van de IND heb gezegd.”

Vanmorgen had hij zijn vrouw Sa­da nog aan de telefoon. „We bellen elke dag. Ze begrijpt niet wat er nu aan de hand is. Ik weet waar ik mee bezig ben, heb ik haar gezegd. ‘Doe wat goed voor je is. We bid­den voor jou’, antwoordde ze. Nu NEC met juridische stappen dreigt, heeft hij een advocaat in de arm genomen. „Ik heb alle vertrou­wen in een goede afloop”, klinkt de kleine Afrikaan vastberaden.

Bij het afscheid lopen we in de gang langs twee ingelijste NEC- shirts. Gekregen als ‘ Man of the Match’. „ NEC zal altijd mijn club blijven”, zegt Ntibazonkiza. Maar de kans dat er een derde shirt bij komt, lijkt verkeken.