Wiljan Vloet maakte zaterdag zijn rentree als trainer, bij NEC. ‘Ik had kriebels bij het opstaan en hees mij net te vroeg in het clubkostuum’.
Wiljan Vloet is blij weer voor een groep te staan, geen twijfel over mogelijk. Maar zijn eerste werkweek in dienst van NEC vond hij toch vooral gewoontjes. Trainingen geven en spreken met zijn voetballers, als hoofd jeugdopleidingen van PSV deed hij het laatste anderhalf jaar eigenlijk niet anders. Totdat de zaterdag kwam en hij met de Nijmegenaren tegen NAC speelde (3-3).
Opeens was het er weer, dat aparte gevoel in zijn onderbuik. Vloet: ‘Ik had weer kriebels bij het opstaan, heb vroeg een ontbijtje gegeten en de krant gelezen. Vervolgens had ik net iets tè vroeg mijn clubkostuum aan en was ik net iets tè vroeg op de club. De laatste tijd heb ik veel op de tribunes gezeten, maar ik miste de kick van het weekend. Ik besef nu nog meer hoe mooi profvoetbal is.’
NEC haalt met de voormalig oefenmeester van onder meer FC Den Bosch, Roda JC en ADO Den Haag een gepassioneerde man in huis, zoveel is duidelijk. Vloet heeft nooit op het hoogste niveau gevoetbald en voelt zich bevoorrecht met zijn functie in de voetbalwereld. ‘Hij heeft de andere zijde van de maatschappij ook gezien. Hij weet hoe het is om ’s ochtends je broodtrommeltje voor de rest van de dag te smeren’, vertelt Hans van de Haar, spits van AGOVV en in het verleden een jaar werkzaam onder Vloet bij ADO Den Haag. ‘Het is een workaholic. Als trainer van ADO woonde hij nog in Brabant en reed hij elke ochtend om vijf uur weg. En als ik ’s middags om vier of vijf uur weer naar huis reed, zat hij er nog.’
Fred van der Hoorn schetst hetzelfde beeld van de 47-jarige Brabander. Als ervaren verdediger van FC Den Bosch was hij getuige van het debuut van Vloet als hoofdtrainer in het betaalde voetbal. ‘Wiljan is een enorm gedreven man, hij barst van de ambities. Hij wil altijd met de lift omhoog, terwijl ik heb geleerd dat het gezonder is de trap te nemen. Ofwel, af en toe wil hij tè graag. Of het een probleem was dat hij zelf nooit profvoetballer is geweest? Nee. Hij wist de spelersgroep snel te overtuigen met zijn oefenstof. En gelukkig deed hij nooit mee tijdens de trainingen.’
Die overtuigingskracht is misschien wel de belangrijkste reden voor zijn terugkeer in de eredivisie. Na het vertrek van Dwight Lodeweges was NEC op zoek naar een sterke persoonlijkheid, iemand die duidelijkheid schept en de discipline aanhaalt. En volgens linksback Youssef El-Akchaoui heeft de club de juiste persoon gevonden. ‘Af en toe schreeuwt hij er bovenuit, maar dat hebben wij nodig, die duidelijkheid. Meneer Vloet is open en eerlijk. Links blijft bij hem links, rechts blijft rechts en paars is paars en niet groen. Ik houd daarvan.’
Daarbij maakt Vloet af en toe gebruik van zijn buitenproportioneel grote ogen. Vooral als hij boos en opgewonden is, sperren zijn oogleden zich nog verder open en heeft zijn blik een overdonderende uitwerking. Van de Haar: ‘Ik had er zelf nooit zo veel problemen mee, maar ik kan me voorstellen dat het beangstigend kan overkomen, zeker voor jonge jongens.’ Van der Hoorn lacht. ‘Je moet gewoon hard terugkijken hoor, daar is-ie nu eenmaal mee geboren. Wiljan is namelijk een heel nette vent, iemand die kan goed communiceren.’
Want achter het soms brute uiterlijk van de oefenmeester schuilt een fantastische persoonlijkheid, vindt ook Van de Haar. ‘Hij kan heel goed met mensen omgaan, onthoudt alles van iedereen. En als hij het niet onthoudt, schrijft hij het wel op. Hij heeft massa’s kladblokken, waarin hij al zijn gesprekken met zijn spelers heeft opgeschreven. Daardoor kent-ie mensen door en door.’
Dankzij de vele onderonsjes met zijn nieuwe spelersgroep moet Vloet tijdens zijn eerste week in Nijmegen al de nodige kladblokken hebben volgeschreven. Maar tijdens de wedstrijd in Breda laat hij het schrijven over aan zijn assistenten. Vloet geniet vooral van het spelletje. En hij observeert, uiteraard met die vernietigende blik in zijn ogen.
Bron: De Pers