Heel af en toe slingert Arno Arts (44) een aanwijzing het veld in. Alleen als het echt nodig is en altijd op een rustige manier. De voormalige stylist zul je nooit schreeuwend langs de lijn zien rennen. Zijn filosofie is helder. „We gaan altijd puur uit van onze eigen kracht. Ik wil aanvallend voetballen. Vooral omdat de minste spelers achterin staan. Dus daar wil ik de tegenstander ook pijn doen.
Door ze af te jagen. Keer op keer weer onder druk te zetten. Volle bak vooruit!” Arts schudt het hoofd. „Meestal weet ik weinig van een tegenstander. We gaan nooit kijken. Waarom weet ik eigenlijk niet. Misschien heeft NEC daar geen budget voor. Maakt me ook niet zoveel uit, hoor.” Nooit zal hij zijn opvattingen verloochenen. „Ook niet na een zware nederlaag. Dit seizoen verloren we bijvoorbeeld van FC Den Bosch met 4-1. Dat kan gebeuren. Calculeer ik in. Ik heb een hekel aan ploegen die spelen om niet te verliezen. Die mogen van mij ook nooit winnen. Ik hou mijn jongens ook altijd voor om door te gaan. Heb je de eerste gemaakt, ga je voor de tweede. Ligt die erin, moet je die derde willen.”
Maar liefst 22 man telt zijn selectie. „Ik moet er elke week elf teleurstellen. Daarom spelen we elke week ook veel tegen amateurclubs. Dan kunnen de jongens die zaterdag langs de lijn hebben gestaan aan de bak. Iedereen gaat daar goed mee om. Maar dat heb ik aan het begin van het seizoen ook aangegeven. Je ontwikkeling staat voorop. We trainen zes keer in de week.
Ook daar worden ze beter van.”
Hij speelde 19 jaar profvoetbal en kreeg 1 januari 2007 zijn eerste contract als trainer bij NEC. „Hierna heb ik nog een jaar. Ik leer elke dag. Van iedereen bij NEC. Begrijp me goed. Voetballen is het mooiste dat er is. Maar het trainersvak begin ik steeds leuker te vinden. Komt ook omdat dit een geweldig fijne groep is. Er loopt van alles in. Als ik met mijn basis speel, durf ik het tegen elke amateur hoofdklasser op te nemen. Echt waar. Het liefst zou ik ze willen inpakken. Bij elkaar houden, twee, drie jaar nog trainen en dan hup met z’n allen de topklasse in.”
Volgend jaar wil hij misschien de cursus Coach Betaald Voetbal gaan volgen. „Ik heb een gezonde ambitie,” zegt Arts, die gisteren weer te zien was bij Eredivisie Live, waar hij de wedstrijd Willem II – Roda JC analyseerde. „Geweldig om te doen. Praten over voetballen. Zo zit ik thuis ook met mijn vader en mijn broertje. Die komen altijd kijken. Heerlijk. Net als ik hebben ze een aparte humor. Als het een keer slecht gaat, zie ik ze aan de overkant al over het reclamebord hangen, voorzichtig zwaaiend met witte zakdoekjes. Daar kan ik echt om lachen.”
Bron: De Gelderlander