Steeds komt Jhon van Beukering terug op twee woorden. In vrijwel iedere zin die de aanvaller van NEC na de wedstrijd tegen Heerenveen (1-1) uitspreekt, voeren ‘slap’ en ‘strijd’ de boventoon.
Slap, omdat de opeens onherkenbare ploeg amper vier dagen voor de belangrijke UEFA Cup-wedstrijd tegen HSV een half uur lang ongeïnspireerd en slordig voetbalt. In die fase hadden de Friezen het duel al kunnen en moeten beslissen. ‘Strijd’ omdat dat het minste is dat NEC zou moeten leveren, als het niet loopt zoals gehoopt.
Met de Europese opdracht tegen HSV in het verschiet, liet NEC zich van zijn minste kant zien. Dat de Friezen na dertig minuten slechts met 1-0 voor stonden, mocht een klein wonder heten. En dat NEC nog voor de pauze gelijk maakte, was geen kleiner mirakel. ,,We waren in de eerste helft lamlendig,’’ constateerde Van Beukering, die zijn ploegmakkers opriep de komende weken terug te keren naar de basis van het voetbal.
,,En dat is strijd leveren. Daardoor zijn we in 2008 ook zo ver gekomen. In de tweede helft tegen Heerenveen deden we dat wel, al leverde dat nauwelijks kansen op.’’
Na de winterstop hield NEC slechts zes punten aan evenveel duels over. Niet geheel toevallig hapert de tot voor kort onophoudelijke puntenstroom sinds het vertrek van aanvoerder Peter Wisgerhof naar FC Twente. Dit leert opnieuw dat een club als NEC niet zijn beste spelers kan laten vertrekken, zonder er op achteruit te gaan.
,,Het wordt inderdaad moeilijk als je beste krachten keer op keer weggaan,’’ bevestigt Van Beukering. ,,Zeker Peter wordt gemist. Hij was toch iemand die als een muur achterin stond. Natuurlijk, met Milano Koenders hebben we een goede vervanger gekregen. Maar die moest vandaag alweer naar de rechtsbackpositie, omdat we Dani enige tijd kwijt zijn.’’
De personele veranderingen zijn waarschijnlijk niet de enige oorzaak voor de mindere fase. NEC maakte tot en met gisteren dertig doelpunten, slechts vier meer dan hekkensluiter FC Volendam. Tegen Heerenveen was er voor de 1-1 zelfs een benutte strafschop nodig, alweer de vierde van het seizoen.
,,Dan haal je verschillende buitenspelers, waarvan ik als spits voorzetten moet krijgen,’’ zegt Van Beukering, die in deze competitie vier doelpunten maakte. ,,Maar die jongens kiezen er meestal voor naar binnen te knijpen.’’
In zijn stem klinkt een lichte vorm van frustratie door. Zonder op namen in te willen gaan, lijkt zijn ergernis vooral gericht op ploeggenoot Rachid Bouaouzan, de man die moest wijken toen Van Beukering nog voor rust mocht invallen.
Ook tegen Heerenveen verzoop Bouaouzan in zijn eigen acties. Na iets meer dan een half uur haalde trainer Mario Been de huurling van Wigan Athletic naar de kant, tot woede van Bouaouzan zelf overigens. Direct na afloop van de wedstrijd liet Bouaouzan zich niet in de NEC-kleedkamer zien.
Van Beukering: ,,Honderdduizend keer heb ik het tegen onze buitenspelers gezegd: ‘Als je de bal op de middenlijn hebt, zoek dan direct de spits. Je krijgt een één-twee, en van daar uit kun je opnieuw een actie maken.’ Maar te vaak wordt er met de bal aan de voet gelopen. Dan krijg je vanzelf een dubbele dekking tegenover je en volgt er balverlies. Als spits word je daar soms moedeloos van. Gelukkig ziet de trainer ook hoe het gaat.’’
Bron: Algemeen Dagblad