Iedereen die gevoetbald heeft herkent het moment. Je zet aan om een bal te onderscheppen en op het moment van vertrek weet je dat je te laat zult zijn. „Maar dan is er geen weg meer terug”, zei Rens van Eijden zaterdagavond toen hij zijn enige foutje van de wedstrijd met tegenzin aan de vergetelheid ontrukte.
In de 59e minuut trok de centrale verdediger van NEC aan de stutten om een dieptepass op Frank Demouge te onderscheppen, maar aan de zijlijn ging Van Eijden onder de bal door. „ Als ze daarna in ons eigen strafschopgebied niet onderuit gaan, heeft niemand het meer over dat moment van mij”, doelde de 21-jarige Brabander op de glijpartij van John Goossens waardoor Saïd Boutahar simpel voor de Tilburgse gelijkmaker kon zorgen.
Het was een smetje op een verder goede wedstrijd van Van Eijden die als een van de weinigen achterin niet door malheur was getroffen. „ Zomer, Wellenberg, Pothuizen. Drie man die afhaken. Dan merk je dat we een smalle selectie hebben. Al moet ik zeggen dat Mitchell (Burgzorg, red) prima inviel”, zei de verdediger, die Frank Demouge helemaal uit de wedstrijd speelde. Een pikant duel, omdat beiden vorig seizoen nog samengespeeld hadden bij Willem II. „ Spelen tegen Willem II is sowieso speciaal voor mij. De eerste club die mij de kans gaf om op het hoogste niveau uit te komen. Ik ken Frank natuurlijk door en door. Hij probeert altijd diagonaal uit je rug te komen. En hij is slim, hè. Als het kan, zoekt hij de kleinste jongens op. Deed hij nu ook. Maar ik heb hem overal achterna gezeten.”
Hoewel de pakkende duels tussen de lange mannen het aanzien meer dan waard waren, kon de wedstrijd als geheel nauwelijks boeien. „Het was niet hoogstaand”, erkende Van Eijden. „Voor rust was het allemaal niet best. Komt ook omdat beide ploegen druk op de bal zetten. Willem II speelde heel snel de lange bal. Ook omdat het bij ons goed stond. Veel beter dan tegen Heracles. Nu spelen we compact. Loeren we op een counter. Ik weet het. Oogstrelend is dat allemaal niet. Maar het hoort wel bij het moderne voetbal.”
Hij wilde het nog wel even gezegd hebben. Twee keer drie kwartier goed staan. Je tegenstander tot wanhoop drijven omdat ze de bal maar niet kwijt kunnen. Dat is ook een kwaliteit. En over zijn eigen spel was hij best tevreden. Mocht ook wel weer een keer. „Dit seizoen kent nog te veel ups en downs. Maar vandaag ging het goed. Dat geeft in elk geval vertrouwen voor de toekomst. Op het laatst ging ik nog mee naar voren. Je wilt toch winnen. Iets forceren. Die goal had zomaar kunnen vallen.”
Bron: De Gelderlander