Mario Been, trainer van het Nijmeegse NEC blikt in deze uitzending uitvoerig terug op het voor hem zo miraculeuze 2008: een jaar waarin hij zijn club vanuit een potentiële degradatiepositie naar Europees voetbal voerde.
Mario Been geldt als de “wonderboy van de eredivisie”. Ging hij als voetballer ooit door het leven als een nogal ongedisciplineerde “Pietje Bell”, hij wordt inmiddels beschouwd als de kroonprins van het Nederlandse voetbalgilde.
De Rotterdammer openhartig over de emoties van het voorbije jaar, dat voor NEC dramatisch slecht begon. Het kwam hem op zware kritiek te staan van supporters, “dezelfde mensen die mij later op de schouders hezen”. Been vertelt uitvoerig over zijn opvattingen over leiderschap: “Ik ben het soort trainer dat ik vroeger als speler had willen hebben”, zegt hij daarover. “Het gaat bij coaching om plezier, instelling en teamgeest. Ik wil dat mijn spelers met een lach het veld op lopen.”
[Mario Been] In zijn eigen voetballeven was, zegt hij in een terugblik, te weinig ruimte voor het persoonlijke. In de jaren tachtig beleefde Been hoe hij bij Feyenoord werd gedwongen om door te trainen, terwijl zijn echtgenote zojuist in het ziekenhuis lag na een misgeboorte. “Ik probeer maximaal rekening te houden met de sociale omstandigheden van mijn spelers”, aldus Been. “Ik kan heel streng zijn, maar ik geef de jongens zelf zoveel mogelijk verantwoordelijkheid.”
Op weg naar huize Been maakt de trainer een tussenstop bij het Rotterdamse café ’t Haantje, etablissement van de Feyenoordaanhang. Been biecht in het café op, dat hij er wekelijks een stiekem gesprekje voert met de foto van oud-Feyenoordtrainer Ernst Happel. Een bijgeloof dat hem in het voorbije seizoen bij talrijke overwinningen leek te steunen. “Ik heb het lang voor mijn omgeving verzwegen, maar Ernst heeft mij echt geholpen, zelfs tijdens onze Europese avonturen leek hij met me mee te reizen”, zegt Been over de magische invloed van de overleden voetbaltrainer Happel. “Hij was – anders dan ik – een man van weinig woorden.” Been, die ooit nog eens trainer van zijn geliefde Feyenoord zou willen worden, zegt nooit te zullen kiezen voor een baan bij Ajax. “Voor geen honderd miljoen euro”
Deel 1
Deel 2
Deel 3