Het zou wel eens een opgetogen telefoontje kunnen worden, beaamt Björn Vleminckx (23) terwijl hij van alle kanten complimenten krijgt toegezwaaid. Hij voelde zich de afgelopen weken al erg op zijn gemak bij NEC, maar na zijn prachtige eerste optreden in de eigen Goffert heeft de nieuwe Belgische spits helemáál een jubelverhaal te vertellen aan familie en vrienden.
„Dit was een geweldig eerste thuisduel. We winnen met 4-1, voetbalden goed, gesteund door een geweldige sfeer op de tribunes. Daarbij scoor ik zelf ook nog eens twee keer; beter kon het voor mij niet beginnen in eigen stadion”, zegt de neo-international van de ‘Rode Duivels’.
Vleminckx is de nieuwe lieveling van de NEC- supporters, zoveel is nu al duidelijk. Een ‘leuk spitsje’. De harde werker met een verborgen wapen in zijn armen – hij werpt bij een ingooi de bal met gemak richting penaltystip – heeft de harten van de fans al na twee competitiewedstrijden veroverd.
Zijn twee doelpunten gisteravond tegen Heerenveen – een knappe kopgoal in de zesde minuut en een intikker in de 82e minuut dragen er natuurlijk aan bij dat Vleminckx voorlopig weinig verkeerd kan doen. „Twee keer scoren is mooi voor een spits, tuurlijk. Maar het is niet zo dat er nu een druk wegvalt. Ik voel geen stress. Dat had ik vorige week in De Kuip ook niet, terwijl dat toch een bijzonder stadion is om je debuut te maken. Ook bij KV Mechelen had ik me nu weer moeten bewijzen. Dat is altijd zo en telkens weer. Je bent zo goed als je laatste wedstrijd. Nu was het dus goed, maar deze prestaties moet ik doortrekken. Blijven presteren.”
Hij denkt toch wel met plezier terug aan zijn eerste competitiegoal in Nijmeegse dienst, een fijne kopbal. „Die was mooi, ja. En wel prettig voor de ploeg dat we zo snel scoren, daarna konden we met vertrouwen voetballen. Dat helpt toch, het gaat met een voorsprong allemaal nét even wat makkelijker.”
Zijn tweede goal, keurig bediend door – ook al neo-international Lasse Schöne, was een bekroning van de sterke eenheid die NEC is, vindt de Belg. „Een collectieve actie”, zegt Vleminckx. „Ik liep mee, ook al had Lasse zelf kunnen scoren. En hij gaf hem toch, mooi. Overigens was die bal nog lastiger om binnen te tikken dan het leek. Hij veranderde nog iets van richting via een verdediger.”
Hetzelfde vrolijke verhaal zal hij straks ook aan familie en vrienden vertellen. „ De eerste oefenpotten was het nog wennen. Maar da’s logisch. Nu mijn fysiek weer goed is, kan ik van waarde zijn voor NEC.”
Bron: De Gelderlander