Vandaag kwamen wij een artikel tegen over oud NEC’er Zico Tumba. Helaas gaat het maar heel beperkt over NEC maar we willen jullie het artikel niet onthouden, dus daarom kopieren we het één op één van de website Roadto2010.
Vergeten voetballers: Zico Tumba, de spits die zelden scoorde
Ieder jaar hangen voetbalhelden van weleer hun voetbalschoenen aan de wilgen. De meeste van hen verdwijnen langzaam uit het collectieve geheugen. Roadto2010 houdt de herinnering aan deze Vergeten Voetballers levend. Deze week: Zico Tumba.
Zico Tumba is een beer van een vent. Hij werd geboren in de Democratische Republiek Congo en kwam via Frankrijk naar Nederland. De aanvaller was drie jaar lang een vaste waarde bij De Graafschap. De supporters vonden hem in eerste instantie wel een grappig mannetje, maar dat verdween snel. Tumba was een prima voetballer, maar scoorde zelden.
Op zijn 26ste zette hij een punt achter zijn carrière. ‘Profvoetbal is slecht. De mensen die erin rondlopen zijn niet eerlijk en er is geen respect.’
Moeilijke periode
Zico Tumba begint vroeg met voetballen. Op 11-jarige leeftijd verruilt hij zijn geboorteplaats voor het Franse Clermont-Ferrand. ‘Ik was jong, sprak nog geen Frans en mijn moeder bleef in Congo achter. Een moeilijke periode’, zou hij later zeggen.
In het seizoen 1996/97, hij is dan inmiddels 20 jaar, maakt Tumba zijn debuut voor de Franse club FC Metz. Dat seizoen is de succesvolste uit de clubgeschiedenis. Samen met RC Lens strijdt Metz om de landstitel. De ploegen eindigen gelijk, maar Lens wordt dankzij een beter doelsaldo tot winnaar uitgeroepen. Tumba speelt twaalf wedstrijden voor Metz en scoort twee keer.
Mulhouse
Aan het eind van het seizoen mag hij vertrekken. De aanvaller verruilt Metz voor Mulhouse, een club uit de vierde klasse. Daar draait hij een succesvol seizoen. Tumba speelt 27 wedstrijden en scoort twaalf keer. Na dit seizoen lijken de mogelijkheden eindeloos. Er komt een aanbieding van De Graafschap, maar zijn voorkeur gaat uit naar Engeland. Op aanraden van Jean Musampa, de broer van oud-Ajacied Kiki, kiest hij uiteindelijk toch voor Nederland.
Superboeren
Het leven in Doetinchem bevalt hem goed. ‘De Achterhoekers zijn lieve mensen’, zegt Tumba na een paar weken. De Congolees wordt een vaste waarde voor de Superboeren. In drie seizoenen speelt hij 59 wedstrijden. Het scoren wil niet echt lukken. Hij maakt negen doelpunten, weinig voor een spits.
In die tijd speelt Tumba drie wedstrijden voor het nationale team van DR Congo. Hij scoort één keer, maar zijn internationale carrière komt nooit echt van de grond.
In 2001, na drie jaar Doetinchem, loopt zijn contract af. De Graafschap wil hem graag nog twee jaar houden, maar dan als wisselspeler. Tumba vindt het een zwaktebod. ‘Ik ben niet blij met de aanbieding, want die is minder dan wat ik nu heb. Dit bod kan ik niet accepteren. Ik wil blijven, maar ze moeten wel laten blijken dat ze me graag willen houden.’
Nijmegen
Halverwege 2001 Tumba vertrekt naar Nijmegen. Hij tekent voor drie jaar bij N.E.C. In de drie jaar die volgen is Tumba vooral actief als wisselspeler. Net voor zijn contract afloopt krijgt hij nog een kans. Tumba zat al weken op de bank in Nijmegen, maar door blessures in de Nijmeegse voorhoede start hij toch in de basis. Deze kans grijpt hij met beiden handen aan. Tumba scoort en hij legt verbijsterd uit dat hij dat niet meer had verwacht.
Tumba leeft op. Hij voelt hoe zijn zware lijf wedstrijd na wedstrijd beter op gang komt, wordt scherper, merkt ineens weer dat hij kan voetballen. De wedstrijd tegen Willem II is misschien wel het hoogtepunt van zijn carrière. N.E.C. wint met 4-0, het tweede doelpunt van de wedstrijd is de zijne. Een uitzinnige Goffert scandeerde zijn naam: ‘Tumba! Tumba!’
‘Als hij zo speelt is het een wereldspits’, zegt N.E.C.-aanvoerder Rob Wielaert na afloop. ‘Als hij zo blijft spelen komen er echt nog wel clubs voor hem en dan is het aan Zico om te beslissen wat hij met die belangstelling doet.’
Frankrijk
Zico stopt toch. Hij vertrekt naar Frankrijk waar hij een opleiding tot jongerenwerker volgt en daarnaast zijn studie psychologie afmaakt.
‘Profvoetbal is slecht. De mensen die erin rondlopen zijn niet eerlijk en er is geen respect. Het draait alleen maar om geld. Vandaag ben je goed en morgen gooit iedereen je weg. Dat is mijn wereld niet. Ik mis helemaal niks. Ik heb een nieuw leven en daar ben ik veel gelukkiger mee’, aldus de dan 27-jarige ex-voetballer.
Betere wereld
Tumba wil iets anders. Hij gaat zich inzetten voor een betere derde wereld. ‘In Afrika zijn we een beetje blind. Alle leiders zijn oude mensen met een verouderde mentaliteit. Er is daar niets voor de kinderen en dat zal niet snel veranderen. Daarom ben ik ook actief voor een Rotterdamse stichting, die zorgt dat er boeken, papier en pennen naar Afrika gestuurd worden’, zegt hij bij zijn vertrek.
De uitzichtloze situatie in veel Afrikaanse land is dé reden voor Tumba om voorlopig in Frankrijk te gaan wonen. ‘Maar als mijn kinderen ouder zijn ga ik terug naar mijn geboorteland. Ik wil in Congo sterven.’
Hij speelt op 9 mei 2004 zijn laatste wedstrijd in het shirt van N.E.C., thuis tegen Volendam. De spits-die-niet-vaak-scoorde speelde 170 wedstrijden in het betaald voetbal. Hij scoorde 33 keer.
Belastingdienst
Tumba komt na het beëindigen van zijn carrière nog één keer in het nieuws. Een jaar na zijn laatste wedstrijd blijkt hij met de Nederlandse belastingdienst in de clinch te liggen. Hij zou de Nederlandse staat nog geld verschuldigd zijn. Zijn reactie is emotioneel: ‘Wat heb ik Nederland toch misdaan?’
Winkeltje
Tumba woont inmiddels in het Franse Lens alwaar hij een eigen winkeltje in Afrikaanse prullaria bestierd, La Petite Afrique. Daarnaast voetbalt hij voor FC Sete, net boven de Spaanse grens, zo’n 1.000 kilometer bij zijn gezin vandaan. Als zijn nieuwe ploeg promoveert naar de tweede klasse houdt hij het voor gezien. ‘Ik kon blijven, maar dan had ik weer op professioneel niveau gespeeld en daar had ik geen zin in.’
Hij gaat voetballen voor Dunkerque, een uurtje rijden van zijn huis. Tegenwoordig is hij actief in zijn huidige woonplaats, bij zesdedivisieclub CS Avion.
Concessies
‘Als profvoetballer heb ik concessies gedaan. Daar ben ik niet trots op. Toen ik dat besefte, heb ik me voor de spiegel staan uitschelden. Er zijn belangrijkere zaken dan een basisplaats, dan roem, een grote auto, een hip mobieltje en de nieuwste geluidsapparatuur.’ Was getekend: Zico Tumba.
Bron: Road to 2010