Het cliché luidt van oudsher dat ploegen na een Europees avontuur minder presteren. In het geval van onze tegenstander dit weekeinde, landskampioen AZ dat woensdag in Pireaus laat in de wedstrijd ten onder ging tegen Olympiakos, viel dat wel mee. De equipe van Ronald Koeman ging gewoon verder waar zij gebleven was: na het verlies tegen ADO bleven de kaasboeren voor de derde maal in een week met lege handen achter. In het uitvak en de auto terug was het feest, dat behoeft geen toelichting.
Autocombi, parkeerplaats, vlag?
En dat terwijl het allemaal met flink wat irritatie begon. Het feit dat NEC pas in de loop van vrijdag aankondigde dat de autocombibiljetten bij het stadion konden worden omgewisseld (en de wedstrijd de facto dus omgezet werd naar vrij vervoer) was natuurlijk niet zo’n probleem. Wat wel vervelend bleek, was de aanname van NEC dat iedereen (ongeveer 25 man…) het nog wel zou lukken de parkeerkaart in de emailnieuwsbrief te printen. Mevrouw agent met de maglite bij de poort bleek namelijk nauwelijks te vermurwen, zonder parkeerkaart geen toegang, maar na veel gezeur mochten we toch bij het uitvak parkeren. Het bleek een voorbode, want Dirk en consorten lieten zich weer eens van hun meest voetbalminnende kant zien. Al moeten we misschien niet zo kritisch zijn. Want natuurlijk is het vreselijk dat ons spandoek met een punt half over de ‘W’ van de leus ‘Welkom in het DSB-stadion’ hing. Begrijpelijkerwijs zorgde de lokale Hauptstewardpolizei ervoor dat het spandoek hoger kwam te hangen. Welgeteld 12 cm en 3 mm, maar het voorkwam een proces-verbaal wegens het niet opvolgen van aanwijzingen van een steward en dito stadionverbod! En dan zijn er nog mensen die beweren dat het moderne voetbal ook in Alkmaar al heeft toegeslagen!
Voebele
Maar goed, genoeg gezeurd (let wel: het woord klepper is nog niet gevallen), gebald werd er ook nog in Noord-Holland-Noord. Tot op zekere hoogte dan, want van beide kanten was het geen geniale pot. Wat NEC wel goed deed, en dat is al knap genoeg, was AZ weinig tot geen kansen gunnen. Er werd redelijk strak verdedigd, met Ramon Zomer-is-magic als rots in onze defensieve branding. En naarmate de wedstrijd vorderde werd duidelijk dat er toch echt wat te halen viel in het DSB-stadion. Met een herboren Kivuvu, na zijn avontuur met Angola lijkt er echt een andere, beeldbepalende Fifi te staan, zocht NEC de ruimte die AZ weggaf in de jacht op een goal. En na een paar aardige kansen was daar ineens Lorenzo Davids die na een behoorlijke periode van droogte toch bewees het net te kunnen vinden. Opnieuw sloegen onze mannen in de slotfase toe, deze keer bezorgde het ons zowaar de drie punten, uit bij de landskampioen. Wat de quizvraag deed rijzen wanneer NEC voor het laatst de regerende nummer 1 in eigen huis had verslagen (if ever)! Inzendingen zijn natuurlijk welkom.
Billetjes knijpen
Want drie punten namen we mee naar huis, al werd het nog wel even spannend. Vleminckx kreeg de bal tegen de hand, maar de scheids ging niet in op de Alkmaarse penaltyclaim. Sowieso kreeg AZ nog een paar levensgrote kansen, maar Babos hield gelukkig zijn doel schoon. Zelfs de ingooien van Elm, volgens Studio Sport ‘de Vleminckx van AZ’, konden dat niet verhinderen. Overigens is natuurlijk duidelijk dat onze ‘speerwerper’ de ballen veel strakker gooit en dat die blonde kaasboer daar niet aan kan tippen. Het stadion van AZ liep leeg, terwijl er in het uitvak een feestje werd gebouwd. Dat op de snelweg richting Oosten rustig werd voortgezet. Ondertussen werd ook al een begin gemaakt met dit verslag, met opzet zonder het woord ‘klepper’ te gebruiken, want dat de ambiance in het DSB-stadion weinig te maken heeft met voetbal hebben we vorig jaar al voldoende benadrukt. Dit jaar zwegen de kleppers voortijdig, samen met het overgrote deel van de aanwezigen. Slechts een kleine plukje mensen boven een half zichtbare ‘W’ schreeuwde zich de longen uit het lijf. Voor de piraten in het blauw die opnieuw een wedstrijd kaapten!
Thomas