Op de donkere woensdagavond van 4 februari hadden wij de eer 200 kilometer op pad te gaan voor de confrontatie met de plaatselijke FC uit Groningen. Ideaal: 9 uur beginnen zodat we weer ‘op tijd’ terug in Nijmegen kunnen zijn. Een kleine 40 man nam dan ook maar de moeite met de autocombi richting het hoge Noorden te reizen. De SV kreeg voor het eerst sinds jaren geen grote bus vol en besloot daartoe een 7-persoons busje te huren. Voor het voetbal hoefden de 50 Nijmeegse aanhangers niet door sneeuw en mist naar Groningen te reizen: nog steeds hangt daar een geweldig irritant net voor het uitvak. Door dit ‘geweldige’ zicht was het dan ook niet vreemd dat het uitpubliek zich constant afvroeg wie van onze jongens de bal nou eigenlijk aan de voet had.
De wedstrijd
Jhon van Beukering en Bas Sibum verschenen in Groningen niet aan de start. Met het oog op het toch al overvolle programma werd er met hun blessures geen risico genomen. Ramon Zomer, die van een blessure terugkeerde, en Tim Janssen mochten de twee open plaatsen opvullen. En niet zonder gevolgen; NEC startte fel en kon hier en daar gevaarlijk voor het doel van de keeper van Groningen komen. Zo viel er een goed schot van Schöne en een gevaarlijke hoekschop van diezelfde spelverdeler te noteren. Aan de andere kant had Babos geluk dat Berg ‘slechts’ de paal trof.
Breekpunt
We konden we een speld horen vallen in stadion de Euroborg, tot in de 25ste minuut na slordig balverlies op het middenveld Zomer op ongelukkige wijze Marcus Berg tackelde. Een terechte strafschop volgde, een onterechte rode kaart ook. Dit veelbesproken moment in de wedstrijd was het breekpunt, vooral na de rake strafschop van dezelfde Berg. Vanwege de man-minder-situatie werd Bouaouzan opgeofferd, al was hij daar zelf zichtbaar over geïrriteerd. Deze emotie hoort bij voetbal, al had hij dat wel enigszins kunnen nuanceren. In het belang van het team werd hij gewisseld, daar staat hij zelf absoluut niet boven. Afin, John Goossens mocht opdraven voor zijn debuut in het shirt van NEC. Een rechtvaardige beoordeling van deze jongen kunnen we op basis van deze wedstrijd nog niet geven.
10 tegen 11
Doordat we de gehele tweede helft met een man minder op het veld stonden, konden onze jongens er slechts voor zorgen zo min mogelijk tegendoelpunten te incasseren. Dat is ze aardig gelukt. De tweede helft was van Nijmeegse zijde niet eens heel slecht. Groningen had wat gevaarlijke doelpogingen, maar Babos was steeds de sta-in-de-weg. Aan de andere kant kwam NEC er zelfs nog een enkele keer gevaarlijk uit. Ook na de treffer van Koen van de Laak bleven onze jongens rustig, en zaten er zo af en toe eigenlijk nog best leuke combinaties tussen.
Nieuwe ronde, nieuw kansen
‘Ik had wel willen zien hoe het gelopen was als het 11 tegen 11 was gebleven.’, aldus Mario Been na de wedstrijd. Geen speld tussen te krijgen. Al met al werd er bij vlagen best behoorlijk gevoetbald en was het jammer dat we onterecht een groot deel van de wedstrijd met een man minder op het veld stonden. Aankomende zaterdag kunnen we het met gelijke verhouding opnieuw proberen tegen Heracles Almelo, dat in Amsterdam de smaak te pakken had. Laten we hopen dat de voetballende lijn van de wedstrijd tegen Groningen doorgetrokken kan worden. Dan is er niets aan de hand.
Oe-a-Gentenaar