Regelgeving heeft het voetbal al lang kapot gemaakt. Vooral het bezoeken van uitwedstrijden wordt steeds lastiger en soms vraag ik me af waar ik het allemaal voor doe. Zo ook nu. Met plaats 17 in de competitie stamt de laatste uitoverwinning alweer uit september en het aantal meereizende fans is ook niet om naar huis te schrijven. Als supporter heb je eens in de zoveel tijd eens een match nodig die het weer waard maakt je club door heel Nederland te volgen. Gister was zo’n match zowel op het veld als daarbuiten.
Buscombi
Gelukkig namen ondanks de zeer gevaarlijke toestanden in Groningen ruim 300 man de moeite met de bus af te reizen naar het Hoge Noorden. Vanaf het moment dat we de bus instapten overheerste het onoverwinnelijke gevoel dat we altijd zouden moeten hebben. Dit keer kon zelfs een biertje op de heenweg worden genuttigd en dat kwam de sfeer in de bus zeer zeker ten goede. Jammer echter dat de Supportersvereniging niet had overzien dat menigeen zo pal voor de kerst een dagje vrij had genomen en hem maar al te graag liet smaken. Dat resulteerde dan ook in behoorlijk wat frustratie toen op de terugweg in mum van tijd het bier op was. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om wat reserve-traytjes mee te nemen? Dat bier smaakt volgende wedstrijd ook nog wel.
De wedstrijd
Enfin, er werd dus ook gevoetbald in Groningen. Een plaats in de kwartfinale van het bekertoernooi stond op het spel. NEC trad aan met Vleminckx, zo werd gelukkig eerder op de dag bepaald. En dat wilde ons Belgische vriend maar al te graag weten. Talloze keren liet hij zich tot ongenoegen van de Groningse fans en spelers op Suarez-achtige wijze vallen. Het mag wat minder Bjorn, maar het is ook wel weer lekker een speler te hebben waarvan de tegenstander het bloed kan drinken. Groningen leek de eerste helft iets sterker maar opzienbarend was de match tot de rust niet. Alleen Babos deed met een slippertje bijna van zich spreken. Gelukkig stuiterde de bal net naast het doel. De tweede helft mocht Sibum na maanden blessureleed weer eens aantreden. Twee jaar geleden was met de komst van de Drent het lek plots te boven. Opmerkelijk genoeg leek dat ook gister het geval. Goossens maakte na ruim een uur uit een vrije trap de 0-1 en Erton stelde de zege in de blessuretijd veilig: 0-2. Naast een aantal prima reddingen van Babos in de tweede helft was de invalbeurt van Bram Nuytinck opmerkelijk. Deze jongen uit eigen kweek maakte een prima indruk en hield zich prima staande. Wielaert hebben wij helemaal niet nodig!
Sfeer
Onze jongens hadden over steun gister niets te klagen. Vanaf de eerste minuut stonden de meegereisde supporters als een man achter de ploeg. De liederen waren niet altijd van een hoog niveau maar een kleinigheidje houdt je natuurlijk altijd. Laten we vooral blij zijn dat er überhaupt liederen werden gezongen en er eenheid in het vak was. Onder aanvoering van het ‘dale cavese’ ontstonden zelfs zowaar Zuid-Amerikaanse taferelen in het vak. Zo zou het eigenlijk altijd moeten zijn..
Beker
Op de terugweg kregen wij nog even een flinke domper te verwerken: in de kwartfinale spelen we in Amsterdam tegen Ajax. Wat mij betreft een bittere pil na een zo prachtige speelronde. Toen de spelers in Nijmegen met ons gelijktijdig terugkeerden klonk nog even het ‘Joden gaan eraan’. Want laten we eerlijk zijn; in de beker kan alles. Liever hadden we nog even luidkeels gezongen dat ‘Vites de volgende is’, zoals dat in het vak wel nadrukkelijk te horen was. We kunnen moed putten uit de afgelopen wedstrijden, uit het bekerduel met Groningen, de terugkeer van Sibum en de aanwezigheid van Vleminckx. Ook al staan we onderaan, Vitesse gaat eraan.
Oe-a-Gentenaar