Met het gelijke spel in Almelo staan we definitief weer met beide benen op de grond. Het wonderjaar 2008 is voorbij, dit is 2009. Een jaar waarin de resultaten tot nu toe niet overhouden. De nederlaag tegen Ajax was ongelukkig, maar zou door de recente resultaten van de hoofdstedelingen bijna als een wanprestatie gezien kunnen worden. Het exact omgekeerde geldt voor het punt dat de aartsrivaal werd behaald. Gelukkig en naar nu lijkt, een topprestatie. Tel er een gelukkige overwinning op Feyenoord en een ongelukkige nederlaag bij Groningen bij op en we zijn momenteel de perfecte middenmotor. Waarmee gelijk aangegeven wordt dat het nog een hele toer zal worden plek acht, goed voor play offs, te bereiken. Het spel dat NEC de laatste weken op de mat legt, en dat was in Almelo niet anders, is voorlopig nog niet van dat niveau.
De ontvangst in Almelo was, zoals gewend, relaxed en goed verzorgd. Eigenlijk is Heracles uit gewoon een leuke uitwedstrijd, ware het niet dat jaar in, jaar uit dat onzinnige wisselen van het kaartje bij het eigen stadion plaats moet vinden. In orde is dan wel weer dat je voor 19 euro een kaartje én een parkeerplek onder de tribune hebt. Een deel van de lange zijde is voor bolides van de bezoekende fans gereserveerd en dat blijkt best krap. Het vereist wat passen en meten voor de vriendelijke steward die met zijn opgebouwde ervaring blind door Stenaline aangenomen kan worden. De gastvrijheid wordt na de tourniquets nog eens bevestigd met gratis broodjes en koffie. Een welkome geste want de catering in het knusse Polman stadion is verder niet om over naar huis te schrijven.
NEC begon zonder de geschorste Zomer en de geblesseerde Van Beukering. De laatste werd vervangen door Tim Janssen, die in uitwedstrijden, zonder de druk van morrende Goffert, veel beter rendeert. In Almelo was Janssen zelfs één van de beteren, met een uitstekende goal en een aantal voortreffelijke kaatsballen, maar het blijft tenenkrommend om te zien hoe hij vaak als een oud wijf de duels in gaat. Maar klagen mogen we niet, want een spits die een goal maakt, dat was al weer een tijdje geleden. De drie goals na de winterstop kwamen alle van verdedigers. Voor die goal hadden zowel NEC als Heracles nog weinig klaar gemaakt. De Almeloërs misten een enorme kans na een ketser van Pothuizen, die als laatste man de bal verspeelde maar Babos redding zag brengen. Aan de andere kant reageerde Pieckenhagen voortreffelijk op een vloeiende aanval van NEC die afgerond werd met een volley van de volledig vrijgespeelde Rommedahl. 
Na rust voerde Heracles zoals verwacht de druk op, maar de kansen waren in eerste instantie voor NEC. Schöne had de wedstrijd moeten beslissen toen hij na een vloeiende aanval alleen voor de doelman opdook, maar schoof naast de vanuit het uitvak slecht zichtbare goal. Naarmate de tweede helft vorderde werd de druk van Heracles groter en kwam NEC er steeds minder uit, niet geholpen door Bouaouzan die veelvuldig balverlies leed met veel te ver doorgevoerde acties. De dribbelaar laat soms geweldige dingen zien, maar het rendement is erg laag en was zaterdag, niet voor het eerst, zelfs minder dan dat omdat hernieuwd balverlies de tegenstoot van Heracles inleidde waaruit de late gelijkmaker viel. De twee verliespunten alsmede de twee blessures (Dani Fernandez en Pothuizen) zorgden uiteindelijk voor een kater en ook voor twijfel over de loodzware weken die komen gaan.
Pol