Niets zo fijn als een oefenpotje tegen een mooie club op een zonovergoten zomeravond. Dat moet álle aanwezigen, NEC’ers en PAOKzides (zoals ze in het Grieks worden aangeduid) op Sportpark De Dennen afgelopen dinsdag door het hoofd zijn geschoten. NEC oefende tegen de Griekse nummer twee van afgelopen seizoen (ook in dit verband boycotten we de play-offs, die door de zwart-witten uit Thessaloniki een beetje werden verknald) en deed dat niet onverdienstelijk: 1-1. En ook voor de Grieken was dé verrassing uit het afgelopen UEFA-cupseizoen natuurlijk een prachttegenstander. Goed genoeg in elk geval om een zeer respectabel aantal Grieken en uit Nijmegen, Nederland en verre omstreken op de been te brengen. Inclusief overigens uw verslaggever die Grieks bloed in de aderen heeft stromen en in zijn vaders land de tegenstander in deze wedstrijd een zeer warm hart toedraagt. Eventueel uit dit verslag blijkende sympathie voor PAOK is dus bepaald geen toeval!
Alsof het de finale van de Europa League betrof
Een deel van de PAOK-aanhang had zich zelfs in een provisorisch uitvak verzameld en beleefde daar het belangeloze oefenpotje als ware het de wedstrijd der wedstrijden. Vuurwerk, spandoeken, choreo’s en een hartstochtelijk gevierde gelijkmaker, alles werd uit de kast gehaald om duidelijk te maken dat PAOK een grote Griekse club is, zeker waar het de aanhang betreft. Het bood de TIFO-fanatici onder ons de gelegenheid om live te aanschouwen waarnaar men via Youtube al menigmaal kwijlend heeft zitten kijken. Na afloop vond zelfs een pitch invasion plaats en vonden de witte shirts met sponsor DEPA (ΔΕΠΑ) gretig aftrek onder de merendeels Duitse PAOK-fans. Even dachten we trouwens dat het bedrijf waarmee de GDL zijn fortuin heeft gemaakt zijn commerciële activiteiten richting Zuid-Europa had uitgebreid, maar in werkelijkheid wordt PAOK gesponsord door het Griekse staatsgasbedrijf.
Gevoetbald werd er ook nog, een beetje
En om maar in die termen te blijven: de Grieken speelden op een laag pitje. Veel aanvallende initiatieven werden niet ontplooid en doordat NEC ook nog niet helemaal klaar is voor de nieuwe competitie werd het op het veld eigenlijk nooit een spetterend duel. Daarmee is overigens niet gezegd dat NEC niet aardig voetbalde. Sommige combinaties zagen er prima uit en bijvoorbeeld Arek Radomski liet zien dat het misschien maar goed is dat Lech Poznan geen transfersom voor ‘m wil betalen. Vleminckx kon een groot gedeelte van de wedstrijd nog niet overtuigen, maar scoorde wél de 1-0. Misschien nog wel het belangrijkst om te vermelden was het debuut van Niels Wellenberg, die daags voor de wedstrijd van FC Twente was overgekomen. Zijn spel zag er niet slecht uit, al is het moeilijk om op basis van drie kwartier speeltijd al veel over een speler te zeggen. Niet lang na de openingstreffer maakte de ‘Dikefalos’ (‘tweekoppige’, verwijzend naar de Byzantijnse adelaar in het logo) de gelijkmaker. Ondanks enkele kansen werd er verder niet gescoord, zodat de stand op 1-1 bleef steken.
Dat kan beter
Organisatorisch was er, hoewel een topattractie met coverage op de Nederlandse en waarschijnlijk ook Griekse tv inclusief interviews op het veld, nog wel wat op deze wedstrijd aan te merken. Het was druk, en dat leidde tot een lange rij bij de ‘kassa’s’ (om precies te zijn een kassahokje en een tafeltje). Het ging daar zelfs zo traag dat er bij het beginsignaal nog een lange rij stond. Dat zal ongetwijfeld ook komen door het vroege tijdstip en de neiging van de gemiddelde NEC’er om tot het laatste moment te wachten met van huis gaan, maar het had wel iets vlotter en handiger gekund.
Eenmaal binnen verleidde het zonnige weer menigeen uiteraard ook tot het nuttigen van een goudgele rakker. Voor een deel zal het bij dat voornemen zijn gebleven want de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Quick wat dat betreft de zaakjes ook niet al te best op orde had. De prijs was schappelijk (1,75 euro), maar zorgde wel voor een hoop rekenwerk. Tel daarbij op het beperkte aantal tappunten dat ook niet al te voortvarend werd bediend en je komt uit op Probka-achtige taferelen. Vanzelfsprekend zijn het allemaal vrijwilligers daar, maar het is wel jammer en ook zonde voor de amateurclub zelf die daardoor ook nog inkomsten misloopt. Uiteindelijk kozen sommigen zelfs eieren voor hun geld en gingen in de kantine maar een pilsje scoren. Die kregen het barpersoneel (of in elk geval een deel daarvan) als visuele bonus (de schrijvende honden hopen dat de fotograferende honden alert zijn geweest!) bovenop een sneller biertje. Echt klagen mogen we dus uiteindelijk niet.
Sjaaltjes uit het raam
De gasten uit Hellas hebben we dat ook niet horen doen. Kennelijk dik tevreden met het gelijke spel en grotendeels zeer ontspannen door de relaxte omstandigheden (in brede zin, haha) in Nederland trokken ze huiswaarts. Uiteraard met de sjaaltjes uit de ramen en de hand op de claxon, ging het richting Autobahn. Sommige schijnen in de buurt te zijn gebleven. Het trainingskamp van de Noordgriekse club is immers nog niet voorbij; er volgen nog potjes in Nederland en Duitsland (onder meer tegen Willem II en Sparta). En zeker als je helemaal uit Griekenland bent gekomen (ook die schijnen er te zijn geweest) is het natuurlijk zonde om die te laten schieten! Opnieuw zal er worden gezongen dat ze PAOK overal volgen. Waarschijnlijk met enig recht van spreken en feitelijk redelijk accuraat. Gaaf natuurlijk, al kan ik me voorstellen dat als wij in de zomerperiode een redelijk bereisbare oefenstage in het buitenland beleggen ook een groot aantal NEC’ers er een korte vakantie van maakt! Hoe dan ook, geinig was het enthousiasme van de PAOKzides wel en het zorgde al met al voor een voor een oefenpot aparte sfeer!
Thomas