Jezus, wat was dit slecht zeg. Er waren supporters in het uitvak die na de gelijkmaker niet of nauwelijks durfden te juichen uit schaamte voor het gestolen punt en irritatie over het lamlendige en ondoordachte spel der onzen. Terwijl de gelijkmaker toch een belangrijk punt opleverde en ervoor zorgde dat het gat met de aartsrivaal – en tevens grootste concurrent – zes punten bleef. Maar wat overheerste was het gevoel van schaamte dat we zo weinig hadden laten zien tegen een ploeg die we een paar maanden nog volledig wegvaagden.
Met een kleine omweg (er moest gewisseld worden bij de Goffert) arriveerden we in Volendam, alwaar we naar de parkeerplaats van een vakantiepark aan het water werden gedirigeerd. Vandaar was het nog een stukje lopen naar het stadion, waar je dan ook nog eens helemaal omheen moest gaan. Natuurlijk is dat geen probleem in Volendam en je vraagt je daarom af waarom deze wedstrijd – en naar wij begrepen hebben de meeste thuiswedstrijden in het palingdorp – tot een autocombi gebombardeerd wordt. Naar verluidt is de burgermeester niet erg happig op voetbalfans op de Dijk, maar is er dan echt geen enkel café dat zich aanbiedt om op zondagochtend wat extra omzet te draaien? Een verplichte kroeg is al heel wat vriendelijker dan een verplichte autocombi. Misschien dat de Derde Kamer een vestiging in Volendam kan openen? Overigens helpt NEC in deze ook niet door het wisselen bij het stadion te doen en niet ergens onderweg, zodat de mensen die niet uit de stad zelf komen niet al te erg benadeeld worden.
Eenmaal binnen bleek er sinds het laatste bezoek, ruim vijf jaar geleden, weinig veranderd. Een tribune die grotendeels van hout is, catering in een caravan met alleen een broodje bal op het menu en een Vierdaagse zuil om te pissen. Nostalgie! Bij zo’n een achtergebleven club zouden wij als Europese grootmacht – we komen net met 4500 man terug uit Hamburg – wel eens even de punten ophalen. De wedstrijd begon dan ook met het uitvak in opperbeste stemming. De 200 diehards die de moeite hadden genomen ook deze ongemakkelijke reis, zo tussen Hamburg en Heerenveen in, te ondernemen haalden eerst wat herinneringen op aan Hamburg door van de ene naar andere kant van het vak heen en weer te zingen. Kan niet wachten tot dat in de Goffert 
tussen de Gofferttribune en de Hazenkamp gebeurt. Naarmate de eerste helft vorderde werd de stemming minder jolig, want we bakten er weinig van. Een paar keer kwamen we goed voor de goal, met name Davids kreeg kansen, maar echt doordrukken deden we niet. Volendam stelde daar zo mogelijk nog minder tegenover.
Dat was anders in de tweede helft want de thuisclub had moed geput uit de eerste en begon fel. En dat was, zo bleek al na 8 minuten, vandaag meer dan genoeg om het NEC meer dan lastig te maken. Platje kon eerst de bal tegen de lat koppen om hem vervolgens alsnog achter de geslagen Babos te schieten. Wie hoopte dat de achterstand NEC wakker zou maken of zo mogelijk zelfs tot goed voetbal zou dwingen kwam bedrogen uit. We kunnen kort zijn over het laatste half uur, het liefst wilden we dat we er helemaal niet bij geweest waren, want het was echt belachelijk slecht. Ik geloof niet dat we erin geslaagd zijn om de bal meer dan twee keer naar een teamgenoot te spelen zonder hem tussendoor kwijt te raken. Het is onzinnig om op individuele spelers in te gaan want iedereen viel ongenadig hard door de mand. Zelfs de vrije trap in het laatste gedeelte van de blessuretijd waaruit uiteindelijk de gelijkmaker viel was er één van heel veel geluk en heel weinig wijsheid. Maar het leverde wel een belangrijk punt op.
Pol