Nadat gisteren al een tipje van de sluier was opgelicht, haastten we ons vandaag naar de brievenbus voor de papieren versie van VI, waarin het nu al spraakmakende interview met El Akchaoui staat. Ondanks een afspraak geen medelingen in de pers te doen loopt de voormalig linksback van NEC namelijk aardig leeg. En doet dat op zo’n manier dat een terugkeer in de Goffert vrijwel uitgesloten lijkt.
Het verhaal begint over Youssef’s eerste weken bij Augsburg, hij heeft het enorm naar zijn zin onder meneer Luhukay en de warme gevoelens lijken wederzijds. ‘Het gevoel dat deze trainer en deze club mij geven, heb ik nog nooit meegemaakt.’ Die kunnen NEC en Mario Been alvast in de zak steken. Youssef is los: ‘Eerlijkheid, dat heb ik zo gemist. Weet je, oorlogen beginnen met mensen die elkaar bedonderen. En dat is precies wat er bij NEC is gebeurd.’
El Akchaoui trapt af met een beschuldiging naar Pothuizen. De routinier zou na het vertrek van Wisgerhof het heft in eigen hand willen nemen door een stemming te organiseren over de aanvoerdersband, El Akchaoui vond dit een taak voor de trainer. Been gaf de band vervolgens aan de Marokkaan, die goed rondkeek wie er na die mededeling wel of niet applaudisseerde. Sibum en Otten kregen een streepje achter de naam. Uiteraard trok Youssef het zich niet aan, maar: ‘Wel voelde ik natuurlijk vanaf dat moment dat er op een vreemde manier naar mij werd gekeken. En waarom? Om een aanvoerdersbandje, waar gaat het over. Het leek wel een kleuterschool.’
Vervolgens is Sibum aan de beurt. De Drent zou in de kleedkamer El Akchaoui zwart gemaakt hebben en aangegeven hebben dat de linksback maar eens genoegen moest nemen met de aanbieding van NEC. Hierop zouden verschillende spelers, met name Van Beukering, Sibum gezegd hebben zich met zijn eigen zaken te bemoeien. Desondanks is El Akchaoui er klaar mee: ‘Altijd maar achter mijn rug om een grote mond hebben, zo triest. Jaloezie en afgunst, dat was en is aan de orde van de dag bij NEC. Het is ook de reden waarom de club zo is afgezakt.’ Als voorbeeld noemt El Akchaoui de bordjes in de spelerstunnel van de Man of the Year van de afgelopen tien jaar. Zijn exemplaar hing constant scheef en dat lag volgens hem niet aan de zwaartekracht. Opnieuw zijn Sibum en Pothuizen de klos.
El Akchaoui in betere tijden
Onder Lodeweges is opnieuw de aanvoerdersband een heet hangijzer. El Akchaoui stelt de band ter beschikking voor een stemming, waarop slechts één speler reageert: ‘Alleen Mark Otten zei weifelend dat hij misschien wel een stemming beter vond, waarop sommige jongens terecht zeiden dat hij geen recht van spreken had, omdat hij al drie jaar geblesseerd was. Niemand stak verder zijn hand op, dus voor mij was het een gedane zaak.’ Een dag later, als de spelersraad en de technische staf bij elkaar zitten, geven Sibum en Zomer alsnog aan dat een stemming hen beter lijkt. El Akchaoui daarover: ‘Ik stond perplex, maar beet direct van me af. Ik zei: Trainer, dit bedoel ik nou: we leven bij NEC in een wespennest, waarin een aantal wespen alleen maar willen steken.’ Volgens de linksback nam vervolgens Aalbers de beslissing om Babos aanvoerder te maken, er is dus geen stemming geweest.
El Akchaoui geeft aan altijd zijn mond te hebben gehouden in het belang van de club: ‘Als ik direct had gezegd wat er allemaal aan de hand was, dan zou er geen supporter meer voor dit NEC juichen. En juist die mensen zijn me veel waard.’ Rancuneus is ie niet, want hij had naar eigen zeggen de clubs voor het uitzoeken. Bovendien heeft hij allerlei maatschappelijke activiteiten met plezier voor de club gedaan en de club nooit in diskrediet gebracht. Maar er worden vreemde spelletjes bij NEC gespeeld: ‘Geregeld lopen er bepaalde spelers bij Carlos Aalbers naar binnen om hem te beïnvloeden. Dat vind ik heel dubieus, zonder de persoon Aalbers aan te vallen.’ Diezelfde Aalbers wordt overigens wel beschuldigd van wanbeleid door hem te vervangen door een 35-jarige reservespeler van FC Twente. De oorzaak weet El Akchaoui niet. Wiljan Vloet hielp in elk geval niet. De nieuwe trainer zou hem in een eerste gesprek verzekerd hebben hem de beste linksback van Nederland te vinden en hem te gaan helpen een transfer naar een topclub te gaan maken, omdat hij te goed was voor NEC. Vier weken later was die mening radicaal bijgesteld en kwam de Marokkaan niet meer in de plannen voor: te aanvallend ingesteld. Pas als op 1 februari zou blijken dat El Akchaoui niet weg was, kwam hij weer in aanmerking voor een plaats bij de selectie, een eer waar de linksback voor bedankte.
VI vraagt El Akchaoui tot slot eens in de spiegel te kijken en aan te geven of hij zichzelf iets kwalijk neemt. Het valt mee: ‘Misschien vinden mensen bij NEC dat ik een te grote mond heb en te nadrukkelijk aanwezig ben.’ Ondanks alles ziet hij zichzelf wel terugkeren: ‘Ik heb een goede band met de supporters, met sponsors én met veel mensen binnen de club.’ Mocht het allemaal niet lukken dan wil hij in elk geval nog wel afscheid nemen van de supporters: ‘Dat laat ik me niet óók nog eens afpakken.’
Reactie Aalbers
Uiteraard is Carlos Aalbers verre van gelukkig met het verhaal: ‘Hij brengt niet alleen beleidsbepalers in diskrediet, maar ook directe collega’s in de kleedkamer. Youssef is in dit interview wel vergeten dat hij nog onder contract staat bij NEC.’ Aalbers is de enige die namens de club wil reageren: ‘Iedereen heeft zijn eigen waarheid.’
Aalbers gaat niet op de directe verwijten in, maar wil opheldering geven over een aantal andere punten. Zo benadrukt hij opnieuw dat geen enkele club zich ooit bij NEC gemeld heeft. Tevens geeft hij aan dat hij de zaakwaarnemer moest bellen om te kijken of er een oplossing mogelijk was om El Akchaoui aanwezig te laten zijn op de supportersavond. De zaakwaarnemer, Karel van Burik gaf toen aan dat hij dacht dat het beter was als Youssef in de winterstop zou vertrekken. Aalbers wil hierover met El Akchaoui praten, maar een gesprek zal er nooit komen: ‘Blijkbaar had hij geen behoefte aan een één-op-één gesprek met mij om tot oplossingen te komen en had hij andere intenties, want achter elke handeling van Youssef zit een bewuste bedoeling. Conflicten beginnen inderdaad bij slechte communicatie. En als je zo over de trainer en collega’s praat, denk ik niet dat er een basis voor verder samenwerking is.’