Naar verluidt is de nieuwe eigenaar van Vitesse Merab Jordania, of de man die achter de schermen echt de touwtjes in handen heeft, een heuse miljardair. Dat is me nogal wat. Met de invoering van de euro ging het aantal miljonairs fiks naar beneden, maar miljardairs zijn nog heel wat schaarser. In Nederland hadden we er in 2008 maar 23. Vooral steenrijke families van grote familiebedrijven, maar ook een enkele selfmade man als Joop van den Ende. Internationaal zijn er uiteraard nogal wat olieboeren en aandelenslimmerikjes met hun zakken goed vol geld.
Miljardair. Een bankrekening met ministens negen nullen. Hoe komt een fatsoenlijk mens aan zo’n bulk geld? Met hard werken alleen zal het niet lukken. Zelfs niet met heel hard werken. Om zo’n bedrag te vergaren, moet je op zijn minst een flink poosje een heleboel mensen voor je laten werken. Of je bent erg handig met het speculeren met het geld van een ander, dat kan ook, al is een miljard toch echt wel een hoop. Kun je eigenlijk wel op een eerlijke manier aan een miljard komen? Ik betwijfel het.
Op de miljardairenlijst prijken sinds het begin van de jaren negentig nogal wat Oost Europese namen. Voor die tijd was dat uitgesloten: het kapitaal in de Sovjet Unie, Roemenië of Polen was van de staat. En staten tellen niet mee als miljardair, want anders wordt die lijst te lang.
Maar wie tijdens en vooral vlak na de ontmanteling van de communistische heilstaten in Oost Europa op de juiste plek zat, met de juiste contacten, de juiste machtspositie en vooral de juiste dosis opportunisme, hebzucht en maling aan de belangen van het volk, had ineens dikke kans om zich in plekje te veroveren in de internationale lijst van Oom Dagoberts. Waar de staat aan macht verliest en staatseigendommen voor een appel en een ei verkwanselt worden, kregen rücksichtslose graaiers de kans belangen te verwerven in bedrijven en op plekken waar ze letterlijk schathemeltje rijk van geworden zijn.
Van de herkomst van het kapitaal van Merab weten we eigenlijk zo goed als niets. Er is gesuggereerd dat het van mooie spelerstransacties afkomstig is. Geloof je het zelf? Zelfs van de verkoop van twintig Kaka’s per jaar wordt je nog geen miljardair. De KNVB checkt op dit moment de boeken van Vitesse. Is het allemaal wel netjes gegaan met de plotse overname? Prima allemaal, maar veel relevanter lijkt mij de vraag waar meneer Mehab zijn Smurkiaanse Foepies of hoe de Georgische munteenheid mag heten vandaan heeft gehaald. Daar lijkt de KNVB vooralsnog niet bijster in geïnteresseerd. En Vitesse zo op het oog nog minder.
Ik weet niks van die knakker, maar ik weet genoeg van de geschiedenis om het ergste te vermoeden. Ben benieuwd of de goeddeels straatarme bevolking van het berooide Georgië ook zo opgetogen is over de jongste de beleggingen van één van hun rijkste ingezetenen. Ik kan me zomaar voorstellen dat zij bovengemiddeld geïnteresseerd zijn in de herkomst van ’s mans pecunia.
Ik spreek wel zo hier en daar wel eens een Vitesse-supporter. Van de weldenkende soort. Namelijk supporters die dit avontuur helemaal niet leuk vinden. Supporters die in tegenstelling tot hun eigen clubleiding wél willen weten of hun nieuwe spelers straks niet gekocht worden van geld met een luchtje, of erger nog, bloed er aan. Supporters die hun buik nog vol hebben van Aalbers en niet zitten te wachten op de overtreffende trap daarvan. Supporters die vreesden voor degradatie, maar geen trek hebben in patserige penose. En ik heb met ze te doen.
Joris