De Graafschap uit, altijd lachen. Zo ook dit jaar. Helaas konden wij deze editie door een aantal (kleine) incidenten twee jaar geleden niet meer met vrij vervoer naar Doetinchem. Door het omwisselen twee uur voor de match schoot het altijd gezellige café Masselink er voor ondergetekende helaas dan ook bij in. Buiten dat had deze wedstrijd alles waarnaar een beetje supporter verlangt. Het vak was goed gevuld, de wedstrijd was genieten en de sfeer was mede daardoor fantastisch. Stiekem vraag ik me bij deze wedstrijd steeds weer af waarom we toch altijd zoveel meer naar die andere derby toeleven. Want buiten dat daarin een stukje historie ligt en dat luchtkastelengedoe van ze leuk blijft, is dit eigenlijk een veel mooiere derby. Natuurlijk moeten we ook weer niet gaan overdrijven, want die samenzang tegen die ene gezamelijke vijand is dan ook wel weer erg mooi.
Sfeertje!
Het was dus gezellig gister in Doetinchem. Natuurlijk had dat alles met de wedstrijd te maken, maar dan moet toch nog maar gebeuren. Legio had er op voorhand sowieso al zin in want bij opkomst ging een enorm doek over het vak, verfraaid met een aantal grote vlaggen. Ondersteund door trommel en megafoon is het in het vak eigenlijk nooit echt lange periodes stil geweest. Heerlijk, op deze manier krijg ik dan toch wel weer een beetje het gevoel dat we enigszins aan de overwinning bij hebben gedragen. Niet dat die sfeer er zonder alle hulpmiddelen niet was geweest, maar het was in mijn beleving ook weer niet storend. De megafoon werd met een doel gebruikt en ik kreeg het gevoel dat het toch net het laatste zetje kan zijn geweest bij bepaalde personen. Enfin, hadden we maar altijd zo’n sfeer! Diegenen die er aan willen deelnemen, kunnen dat en diegenen die de wedstrijd vanuit een eigen beleving willen ervaren, kunnen dat ook. Niets geen gezeik op elkaar, gewoon allemaal lekker je eigen ding doen.
Vleminckx-show, part 3!
Onze jongens werden in het begin van de wedstrijd overrompeld door De Graafschap. Dat leverde enkele kansen voor de Superboeren op. Maar gelukkig hadden zij het vizier enkele malen niet op scherp staan. Na ruim twintig minuten konden we zelfs voor onze jongens een doelpunt aantekenen: na uitstekend voorbereidend werk van Schöne, rondde Will zeer fraai af. Voor de rust tekenen we verder alleen nog het uitvallen van Otten aan. Van Eijden verving hem en zo blijft het stuivertje wisselen tussen die twee. Na enkele minuten in de tweede helft werd de score op beheerste wijze door Vleminckx verdubbeld. En onze Stier van Puurs had er duidelijk nog meer zin in. Want na een uur scoorde hij met de kop een echte spitsengoal, vervolgens pakte Waterman een matig ingeschote pingel van onze blonde Belg, werd een kopbal van ‘m ternauwernood van de lijn gehaald, scoorde hij met een geweldig doelpunt ook nog zijn derde van de avond en kreeg hij tenslotte zijn welverdiende publiekswissel. Helaas geen echte hattrick want knuffelturk Muslu scoorde tussendoor nog na een lange solo: 1-4. Ondanks het onterecht afgekeurde doelpunt in de slotfase (anders had ‘ie er vier) een geweldig resultaat. Voor de derde keer dit seizoen drie doelpunten van Vleminckx, bovendien staat de teller momenteel al op 11 (uit 13 wedstrijden!). Daarmee is hij topscorer in de Eredivisie en pareert hij de helaas toch wel aanhoudende kritiek van een deel van de supporters. Vleminckx zei het zelf al eerder: de ene week ben je de held, de andere week weer een prutser. Het moge duidelijk zijn dat hij vanavond onze held was!
Ado gaat eraan!?
Een goed gevoel overheerst maar met een schuin oog naar de ranglijst waren de punten ook wel broodnodig om weg te blijven uit de onderste regionen. Met een beetje geluk kunnen we aankomende wedstrijden zelfs echt aanhaken onderaan het linkerrijtje. Te beginnen volgende week tegen Ado, dit seizoen goed voetballend en op de ranglijst zelfs een directe concurrent. Ik neem aan dat onze jongens deze wedstrijd met vertrouwen tegemoet zien en dan ook weer flink gaan knallen!
Oe-a-Gentenaar