Na de nederlagen tegen FC Groningen en FC Twente mochten onze jongens gisteren proberen drie punten in Utrecht op te halen. In een uitermate saaie match leek de beginstand tevens de uitslag te worden, maar scheidsrechter Van Boekel dacht daar kort voor tijd anders over. De tweede gele kaart van Nuytinck zorgde voor een korte opleving van de Utrechtenaren en een doelpunt van Van Wolfswinkel. Eindstand: 1-0.
Autocombi
Verrassend genoeg bereikte ons enkele weken geleden het bericht dat wij met de
autocombi naar Utrecht mochten reizen. Er lijkt ten opzichte van voorgaande jaren weinig veranderd, maar we waren er blij mee. Omwisselen op de Goffert en snel richting Utrecht, want ‘om 14:00 uur dient iedereen in Utrecht te zijn’. Allemaal leuk en aardig, wij waren blij dat we überhaupt het uitvak bereikten. In eerste instantie ging het finaal mis toen we per TomTom het uitvak probeerden te bereiken. De tweede poging met routebeschrijving van NEC bracht ook niet wat we gehoopt hadden. Zo’n beschrijving is leuk maar het zou fijn zijn als de volgende keer ook vermeld wordt vanaf welke wegen en via welke wegen de beschrijving gevolgd kon worden. Regio Utrecht rijden wij immers niet dagelijks. Enfin, resultaat: 20 minuten van de wedstrijd gemist. Na enige aarzeling mochten we wonder boven wonder het vak toch nog in en we bleken niet als enige een deel van de wedstrijd gemist te hebben. Het is ook wat met die eeuwig klagende supporters.
‘Utrecht, wakker worden’
Goed, we kwamen dus naar Utrecht voor een goede pot voetbal. Voor de drie punten. Er was echter weinig aanleiding om daar tijdens deze zonovergoten middag aan te denken. De eerste helft was op z’n zachtst 
uitgedrukt bedroevend. Volgende keer rijd ik zelfs nog liever om via Alkmaar. Schriftelijk had de wedstrijd ook nog afgedaan kunnen worden. De tweede helft schrokken we warempel wakker. Tot tweemaal toe zelfs. Eerst kopte onze vallende spits net over, daarna miste good-old Potje nipt de bal alleen voor de keeper. Toen het thuispubliek plots toch niet in slaap bleek te zijn gesust, besloten zij cynisch genoeg ‘Utrecht, wakker worden’ in te zetten maar ook dat resulteerde in niets. De meest actieve persoon op het veld was zonder twijfel scheidsrechter Van Boekel. Want voetbal wordt ook wel erg moeilijk als alles kapot wordt gefloten. Niet dat de beste man wat kon doen aan het extreem slechte voetbal en dat doelpunt, maar het breekpunt in de wedstrijd was de rode prent acht minuten voor tijd van Nuytinck. Een beetje man voelt zo’n wedstrijd aan en laat het tweemaal bij een vermaning. Maar als gezegd, Van Boekel besloot anders. Van Wolfswinkel schoot vijf minuten voor tijd maar eens van afstand en het was zowaar een doelpunt. Onnodig maar waar.
Niets positiefs?
Tekenend voor de wedstrijd was de bal die Dickoh over de zijlijn probeerde te trappen toen een van zijn medespelers geblesseerd op het veld lag. De verdediger van FC Utrecht presteerde het om met een uitermate belabberd schot de bal niet uit het veld te krijgen. Zelfs dat lukte op deze droevige middag niet. Valt er dan helemaal niets positiefs te melden? Jawel, want de opkomst (nog steeds diep triest) in het uitvak was met 200 tot 300 man voor onze begrippen behoorlijk. Een grote groep jonge jongens was in het vak ook vertegenwoordigd. Zij trokken met vlaggen en trommels alles uit de kast. Jammer dat zij zich vrijwel niet lieten horen maar ook zij zullen een groot deel van de wedstrijd ongetwijfeld met de oogjes dicht hebben gezeten.
Resterend programma
Wat ons deze competitie nog rest zijn vier thuis- en vier uitwedstrijden. Met vijf punten boven de streep en acht punten onder een plaats in de play-offs lijkt het erop dat het seizoen als een nachtkaars uit zal gaan. Echter, alles zou in principe ook nog mogelijk zijn. Twee van de komende tegenstanders staan nog onder ons op de lijst (Ado en Heerenveen), twee staan er nipt boven (VVV en Roda) en de rest (Heracles, Feyenoord, Ajax en AZ) lijkt van een andere orde. Maar de bal blijft rond en het zal voor onze jongens moeilijk worden een nog slechtere wedstrijd dan vandaag te spelen.
Oe-a-Gentenaar