Voorafgaand aan de wedstrijd in Utrecht werd een toch wel spannend duel verwacht. Utrecht presteert Europees weliswaar erg goed, maar in de Eredivisie is het toch wat aan het kwakkelen. Beide teams begonnen de wedstrijd in ieder geval met evenveel punten. De wedstrijd werd ook begonnen met evenveel man, maar eindigde volgens trainer Vloet met 12 tegen 10. Scheidsrechter Vink besloot in het begin van de wedstrijd Otten zijn tweede gele kaart te geven, de bal op de stip te leggen en de wedstrijd daarmee volledig op slot te gooien. 4-0 was uiteindelijk geflatteerd maar het stond helaas wel op het scorebord. Vink was daarmee de boeman, al was voor ondergetekende de rugsponsor een zo mogelijk grotere boeman. Verschrikkelijk die felgele letters op ons zwarte uitshirt. Wat mij betreft nog liever die narrenpakjes of een roze shirt dan dit. Een van de beleidsbepalers heeft deze shirtverkrachting toch vast wel opgemerkt?
Autocombi
Na de geslaagde autocombi van vorig seizoen mochten we dit jaar wederom in deze vorm
naar Utrecht reizen. Heel erg fijn, maar nadat we vorig seizoen liefst twintig minuten te laat waren door een vage routebeschrijving gingen we toch wel enigszins met knikkende knieën naar omwisselplaats de Goffert. Aldaar aangekomen bleek onze (behoorlijk chagrijnige) hoofdstewardpolizei geen routebeschrijvingen meer te hebben en was onze nieuwe chauffeur zijn TomTom vergeten. ‘Er staat al file op de A73 bij Beuningen. Rijdt maar richting Den Bosch om vanaf daar vervolgens Utrecht aan te houden.’ Ah, fijn. Tot Utrecht lukte het allemaal vrij aardig, maar dan.. Na wat sightseeing door Utrecht, waarbij we frustrerend genoeg de lichtmasten steeds op kleine afstand zagen, besloot onze chauffeur maar eens een van de applicaties op zijn telefoon te installeren. Werkte niet. Gelukkig was een taxichauffeur niet te beroerd ons naar het uitvak te loodsen en zowaar bereikten we het uitvak. Uiteindelijk waren we vijf minuten te laat in het vak, maar dat is t.o.v. de twintig van vorig jaar natuurlijk niets. Volgend jaar proberen we uiteraard nog ergens wat winst te boeken en een keer op tijd te komen. Of krijgen we dan gewoon een duidelijke routebeschrijving?
Super Frank Demouge
Hoewel de eerste vijf minuten door ons dus waren gemist, begrepen wij in de rust dat onze jongens eigenlijk best fris aan de wedstrijd begonnen. Dat was ook in de rest van de beginfase zo. In minuut 21 tekenen we vervolgens het belangrijkste moment in de wedstrijd aan. Nadat Otten al een etwat domme geel prent te pakken heeft besluit good old Frank Demouge toch wel wat makkelijk naar de grond te gaan. Scheidsrechter Vink trapt erin, geeft Otten zijn tweede gele dus rode kaart en legt de bal op de stip. Wat is het toch dat Otten steeds blijft achtervolgen? Blessure na blessure en nu weer dit. Misschien moet ‘ie met ingang van de eerstvolgende wedstrijd toch maar eens met een ander nummer spelen.. Enfin, Jasper ging nog wel naar de goede hoek maar had ‘m niet: 1-0 en verder met tien man. Eigenlijk was er vanaf dat moment voor onze jongens geen enkele eer meer 
te behalen. Hoewel er tot het einde van de wedstrijd nog best goed weerstand kon worden geboden (een aantal keren met dank aan Cillissen), ontwaakte het Utrechtse publiek zes minuten voor tijd toch uit haar vervroegde winterslaap. Juist op het moment dat je denkt dat we wellicht toch nog stiekem een gelijkspel uit het vuur kunnen slepen is het wederom scheidsrechter Vink die besluit FC Utrecht de helpende hand toe te reiken. Na een makkelijk gegeven vrije trap verdubbeld Duplan de score en een minuut later is het zelfs al 3-0. In de allerlaatste minuut werd de score door een slechte terugspeelbal vanaf het middenveld geflatteerd genoeg zelfs nog 4-0. Doelpuntenmaker: Frank Demouge, die na de wedstrijd werd getrakteerd op enkele middelvingers en gejoel uit het uitvak. Uiteraard vanuit het afgezette deel van het vak dat uiterst ingenieus werd bedacht door de Utrechtse veiligheidsman en waarmee flinke rellen werden verkomen. Het was inderdaad niet fair wat ‘ie deed maar Frank speelt nu eenmaal bij de tegenstander. Bovendien vraag ik me hardop af of deze jongens niet nog in de luiers zaten toen Demouge voor ons speelde.
Naar onder kijken?
Ik sluit liever wat positiever af maar ik vrees toch dat we komende wedstrijden echt naar onder moeten kijken. De bal blijft rond en papier telt niets maar een beetje realist beseft dat punten halen de komende weken lastig wordt. Met Twente-thuis, Ajax-uit, Willem II-thuis en AZ-uit voor de winterstop hoop ik dat we in ieder geval niet te ver afzakken. Ik laat me graag verrassen. Zodat we met opgeheven hoofd het kerstmaal naar binnen kunnen werken en rustig oud en nieuw kunnen vieren.
Oe-a-Gentenaar