Bizar. Zo mag de slotwedstrijd in onze Goffert gerust betiteld worden. Enkele lichtpuntjes daargelaten hoop ik deze zondagmiddag snel te vergeten. Nog los van de deceptie op het veld trouwens.
En dan hebben we nog Jeroen Heubach. Ik vind het hartstikke leuk voor hem hoor, dat ‘zijn’ Twente kampioen is. En sneu dat hij nou net in zijn laatste seizoen een half jaartje uitgeleend werd aan ons. En hij mag van mij zelfs in een Twenteshirt de Goffert rond paraderen. Maar zijn provocerende gedans voor het Ajax-vak sloeg wat mij betreft als kut op Dirk. Kom op man, je hebt zes potjes bij ons meegedaan, je bent als het ware te gast in de Goffert. Gedraag je dan een beetje als een volwassen vent en niet als een kleuter. Daar hebben we er al genoeg van op de tribune. Mourinho was er niks bij.
Het moet gezegd dat het bestuur van NEC het de welwillende supporters ook niet makkelijk had gemaakt. Ik hoorde van de jongens van Legio Noviomagum dat de club liefst twee spandoekontwerpen had afgekeurd. Een stopdas met een 2, als snedige verwijzing naar de wanstaltige clubdas met een 1 erop? Te kwetsend. En doek waarop trotste Romeinen de Griekse held Ajax het hoofd bieden? Te kwetsend. Belachelijk, ga je met echte problemen bezighouden zou ik zeggen. Zo gooi je het kind met het badwater weg. Wat restte waren een reeks doffe knallen bij opkomst van de spelers. Tja, dat ziet er dan ook niet meer uit.
En als ik dan toch aan het zeiken ben: wat speelde Vleminckx beroerd met zijn voortdurende gepraat, geslof en geval, en wat maakten onze verdedigers weer een hoop persoonlijke fouten. Wat Sarpong presteerde deed denken aan de werkweigering, maar dan op het veld. En vriend Baart betoonde zich niet helemaal het zekerheidje achterin dat je tegen Ajax wel nodig hebt. Maar goed, het seizoen was lang en zwaar zullen we maar zeggen.
En dan hebben we nog het geval Pothuizen. Die was zijn felbegeerde record nog bijna misgelopen, want de overtreding waarmee hij zijn nummertje 84 uitlokte, had net zo goed rood kunnen zijn. Was misschien beter geweest, want dan had NEC hem een extra seizoen moeten gunnen om die gele kaart nog te pakken. Nu moeten we hopen op een financiële weldoener ofzo. "Heb ik toch een recordje te pakken", grapte de routinier na afloop, die er ook nog speciaal een shirtje voor had aangetrokken. Of hij, zoals het plubliek hem toezong, ook nog een rondje heeft gegeven weet ik niet.
Wat de burger moed geeft, waren de invalbeurten van Otten en (vooral) Schöne. Mensen, wat smaakt dat naar méér. Zouden zij de as kunnen vormen van een vernieuwd NEC? Ik hoop het!
Joris