In het weekend dat in veel stadions supporters actie voerden tegen onzinnige (politie)repressie onder de leus ‘football is not a crime’ en in Amsterdam een deel van de harde kern werd opgerold die ironisch genoeg bewezen dat er desalniettemin soms wel wat ‘crime’ in voetbalkringen voorkomt, mocht NEC het opnemen tegen de regerend landskampioen. Mijn conclusie: ik eet mijn hoed op als Twente haar titel niet prolongeert. Met (zeker in het tweede bedrijf) de handrem erop veegde de Tukkers met speels gemak het echt niet slecht combinerende NEC van de bevroren mat. Zonder enige moeite slalomde geweldenaars als Ruiz om de Nijmeegse verdedigers heen, die niet veel anders konden dan het hoofd deemoedig buigen. Waar bij Ajax teveel tumult is rond Suarez, die niet alleen honger heeft naar de bal, en PSV na de 10-0 tegen Feyenoord wat al te gemakkelijk op haar lauweren dacht te gaan rusten, denk ik dat Twente gewoon het beste team heeft en de schaal in Tukkerland gaat houden. Van mij mogen ze.
Vogeltje vrij
In een krakend koude Goffert was NEC nog wel zo lekker van start gegaan. Peter Wisgerhof was zoals dat hoort warm (nou ja, warm) welkom geheten en de Twentse banieren hadden flink gewapperd in het bijna volle uitvak. Na prima voorbereidend werk van Schöne en een even zo goed geplaatste vrije trap, stond Bas Sibum al na tien minuten vogeltjevrij om de bal erin te tikken. Feestvreugde alom, niet in de laatste plaats bij de jongens (en meisjes?) die in vak K hun eigen voorschot hebben genomen op het sfeervak waar aan gedacht schijnt te worden. Leuk, nieuwe sfeermakers in het stadion. Ze ontstaken er op gegeven moment zelfs een vrolijke fakkel bij. Dat schijnt dan weer niet de bedoeling te wezen, gezien het rappe ingrijpen van vlijtige stewards en stewardessen. Flauw hoor, want er ontstaat toch echt een leuk Europees sfeertje door zo’n vrolijke vuurpijl. Maar het mag niet van de KNVB geloof ik.
Lat en paal
Op het veld ging het allemaal wat minder voorspoedig. De spelers van Twente waren niet in het minst uit het veld geslagen door de vroege openingstreffer en doken al rap op voor Cillessens kooi. De woorden van een bezorgde rasgeaarde Nijmegenaar naast mij “Schup der es een veur zijn kloten!” waren nog niet koud, of Twente liet 1-1 aantekenen, nog voor rust gevolgd door 1-2 en 1-3. Daarmee leek de wedstrijd alweer gespeeld. Want alhoewel NEC best verzorgd bleef combineren en een enkel schot op doel geplaatst werd, kreeg Twente de kansen. Voorlangs, de lat, de paal, we maakten het allemaal mee. De onverwachte Anschlusstor van Vleminckx (nummertje twaalf alweer) bracht de spanning slechts heel even terug. Want Twente breide de marge weer rap uit naar een veilige twee goals.
Au
In Twente zal men tevreden hebben gezien hoe het team ook zonder sterspeler Janssen (die met een dooie tandarts) gemakkelijk overeind bleef. Het is voor hen te hopen dat dat ook geldt voor het ontbreken van Ruiz, want die verstapte zich op de valreep lelijk en moest met een zere knie de mat af. Die sukkels die de man voor Suarez uitscholden zijn ofwel blind, ofwel erg hardvochtig, want voor de fop was zijn aftocht allerminst. Dat kon van een gênant stukje komedie van de Stier van Puurs niet gezegd worden. Die stortte ogenschijnlijk levenloos ter aarde, maar perste er een stevige trappelpartij met zijn voeten uit. Toen de scheids hem echter negeerde, liep Bjorn binnen drie tellen als een kieviet. Dat soort pathetische onzin mag hij best achterwege laten, voor de rest niets dan lof voor de inzet van deze potentiële topscoorder aller tijden van ons trotse NEC!
Joris