Niet alleen de honderd supporters die donderdag bij het Dortse debacle lijfelijk aanwezig waren zullen zondag vol vertwijfeling naar de Goffert zijn gegaan. Ik denk dat iedereen met een rood-zwart-groen hart ambivalente gevoelens had bij het weerzien van Mario en zijn mannen. NEC toonde zich in het verleden weliswaar een heuse Angstgegner voor de Rotterdammers, maar wij hebben ook een reputatie hoog te houden als club die graag Sinterklaas speelt voor tegenstanders in zwaar weer. Wellicht had Been zijn spelers in aanloop naar het treffen tussen de twee ex-bekerdeelnemers wel gemotiveerd met die wetenschap. Maar het legioen kwam van de koude kermis thuis; NEC was heer en meester.
Dr. Jekyll and Mr. Hyde
Onze ploeg ontpopt zich dit seizoen als een elftal met hoog “Dr. Jekyll and Mr. Hyde”-gehalte. Waar donderdag, los van de constant goed spelende Cellissen, tien en later negen man liepen te falen dat het een aard had, zagen we zondag een meer dan aardig combinerende ploeg, die volop kansen creëerde en er ook nog een paar afmaakte. Je vraagt je werkelijk af hoe het mogelijk is dat een Schöne zich in vier dagen ontpopt van een mopperend mannetje dat alleen tegen zichzelf loopt te ballen, tot een Deense halfgod die (nota bene niet eens op zijn vaste positie) louter slimme passjes geeft, de ene na de andere Feyenoorder voorbij loopt en zijn stempel als geen ander op de wedstrijd drukt. Of een verdediger als Will, die nu wel zijn mannetje stond en bij tijd en wijle gevaar stichtte voorin.
En wat te zeggen van Lorenzo Davids? Ronduit ijzersterk optreden. Wat een balafpakker, wat een inzet. Samen met Sibum en Zimling vormt hij een prima middenveld, ik moet nog zien of Goossens (geschorst vanwege zijn stupide rode kaart tegen Dordrecht) zich nog makkelijk terugspeelt in de basis.
Gallery play
Zeker de eerste helft liet NEC zien wel degelijk te kunnen voetballen, kennelijk gaat dat tegen dit onthutsend slechte Feyenoord gemakkelijker dan tegen elf Dordtse stormrammen. Los van de openingsfase waarin de Kuipbewoners akelig dicht bij de openingstreffer waren, was NEC de bovenliggende partij. Het is me een raadsel waar het zelfvertrouwen op gebaseerd was, maar van een voorzichtig aftasten was geen sprake. Zeker na de 1-0 van de (terechte Man of the Match) Schöne, werd er lustig op los getikt en vonden de spelers elkaar opvallend gemakkelijk. Het amechtige Feyenoord, gehuld in een spuuglelijk Gouden Gidsgeel tenue, stelde er bitter weinig tegenover. Maar omdat ondermeer Vleminckx en Fejzullahu dotten van kansen om zeep hielpen, viel in de rust vooral te beluisteren dat NEC zichzelf tekort had gedaan en dat het nog een lange pot zou worden.
Gouden wissels
Ook in de tweede helft startte Feyenoord wat beter dan NEC. De spelers waren ietsjes feller, maar gevaarlijk werd men namelijk nauwelijks. Een jong talent als Wijnaldum viel vrij genadeloos door de mand en keerde in de tweede helft niet meer terug. Nuytinck had de zaak beter op orde dan de vooralsnog tegenvallende Amieux. Gaandeweg de tweede helft wist NEC het initiatief weer wat meer naar zich toe te trekken en werd men ook weer gevaarlijk voor het doel. Dat resulteerde in de slotfase nog in doelpunten van twee invallers: Ricky ten Voorde, die de hard werkende Björn Vleminck mocht vervangen, vond het net, evenals Nuytinck, zoals te doen gebruikelijk voor hem koppend uit een corner. Even daarvoor had Castaignos nog voor twaalfduizend paar samengeknepen billen gezorgd, door alleen op Cillessen afstormend de bal snoeihard naast te schieten. Was ook teveel eer geweest.
Komt alles goed?
En dus stonden de mensen op de banken voor de winnaar. Dat is terecht. Het was goed. Maar het is te hopen dat de heren de les van afgelopen donderdag niet te licht vergeten. En hopelijk kennen de heren de geschiedenisboekjes net zo goed als de supporters. In ons onvergetelijke seizoen 2008-2009 was er immers ook een bekerdrama voor nodig om de machine op gang te brengen. De legendarische woorden die Been toen sprak, werden gisteren door de supporters ook weer luidkeels gescandeerd: “Alles komt goed”. Ik denk dat Mario Been er zo zijn gedachten bij gehad zal hebben.
Joris