Op de een of andere manier kijk ik altijd uit naar de laatste twee speelronden van het seizoen. Vooral de ronde waarin wij uit spelen zou ik niet willen missen. Meestal is de opkomst heel behoorlijk en ik vind het altijd een mooi idee dat heel Nederland (ik hou ook wel van een lichte overdrijving) tegelijkertijd bezig is met voetbal. Zeker als het weer ook nog meewerkt, wat het gisteren zonder enige twijfel deed, en we min of meer gewoon met de auto op pad kunnen, dan is het gewoon genieten. Dat moeten de spelers gisteren ook gedacht hebben. Het had er alle schijn van dat ze inderdaad liever met een pilsje in de hand in het zonnetje hadden gezeten. De wanvertoning op het veld zorgde toch voor een behoorlijke anticlimax van wat een mooi dagje had kunnen worden.
Eerste oefenpot van 2010-2011 op vreemde bodem?
Laten we het er maar op houden dat we de eerste oefenpot voor het nieuwe seizoen, net over de grens in Limburgs Duitsland, als liefdadigheid aan de Venlonaren hebben geschonken. Zodat Dennis geen nacompetitie hoeft te spelen, zeg maar. Mijn hemel, wat bakten de spelers er weinig van. En VVV wilde natuurlijk wel, al speelden ook zij niet geweldig. Ondersteund door een vol Seacon Stadion De Koel – lekker commercieel, elk vak heeft verder ook nog eens een andere sponsor in Venlo – speelden hullie zich met 2-0 veilig. Nu heb ik buiten de clubkleuren van oudsher weinig tegen VVV, maar ik bespeurde gisteren toch een groeiende antipathie. Het is allemaal wel heel erg Duits en commercieel in de stad van Geert. De catering biedt echt alleen bockworsten aan, de aankondiging van de goal heeft ook al een hoog Heimat-gehalte, om van de muziek in het stadion maar te zwijgen. Het enige Duitse dat we wel op prijs hadden weten te stellen, een lekkere literpul gerstenat gebrouwen volgens het Reinheitsgebot, was dan helaas weer nergens te bespeuren.
Voetbal?
Ook het groepje vrijgezellenfeestvierders in het uitvak had een pintje zeker op prijs gesteld, al had de in Sugar Lee Hooper-tenue gehulde aanstaande bruidegom naarmate de wedstrijd vorderde steeds meer moeite met de aan zijn oogleden trekkende zwaartekracht. Die hij aan het begin van de wedstrijd gezeten op het toch niet al te lage hek voor het uitvak nog enthousiast tartte. Jullie merken, ik schrijf het verslag, nog meer dan jullie toch al gewend zijn, maar vol met randverschijnselen. Want over het voetbal weet ik eigenlijk geen interessant woord te verzinnen. Of het moet zijn dat Ricky ten Voorde vanaf de aftrap in de tweede helft meteen ondersteboven werd geschoten, maar ook dat is meer randgebeuren dan voetbal. Maar goed, zodat het toch geen volledig voetballoos verslag wordt: wat hielp Saidi de enige echte kans die ik in elk geval heb kunnen waarnemen vanuit het uitvak onbeschrijflijk knullig om zeep! Twijfelde iemand op dat moment nog aan de aanstaande nederlaag, dan waren ook die laatste sceptici nadien definitief over de streep getrokken.
Scoreboard
De aandacht richtte zich verder eigenlijk alleen op het belletje en het oldskool matrixbordje aan de overkant. Enschede, Amsterdam, het waren de twee steden waar werd beslist of er over twee weken nog echt iets te beleven is in de Goffert. En omdat Twente en Ajax wonnen, is dat het geval. Het zorgde volop voor speculaties over het verloop van die dag, waarin NEC over het algemeen diep in de blessuretijd Twente naar de zevende hemel schiet. Tegelijkertijd deed het schouwspel dat zich op het veld langzaam maar zeker naar een einde sleepte vermoeden dat de kans dat wij van Ajax winnen in een wedstrijd waarin de Amsterdammers kampioen kunnen worden, niet eens zo heel veel groter is dan dat je gistermiddag na afloop van de wedstrijd een chagrijnige VVV-supporter rond de Koel had kunnen vinden.
Huldiging
Want zij vierden natuurlijk een feestje. En bovendien mochten ze in Venlo, anders dan wij over twee weken, ná de wedstrijd afscheid nemen van vertrekkende spelers. In elk geval van Mr. VVV, want Sjors Verdellen vertrekt na zo’n driehonderd wedstrijden in de Venlose hoofdmacht. Het ererondje maakte hij geflankeerd door zijn teamgenoten, inclusief onze eigen Dennis Gentenaar. Daardoor konden de supporters die nog in het uitvak waren op de valreep een van ónze grootste helden ooit nog even toezingen. Het waren er maar een paar; de rest zat al bier te drinken, te toeteren en de bass te laten boomen in de auto’s op het parkeerterrein. Daar was ook nog tijd genoeg voor, want we moesten weer eens langdurig wachten voordat we in colonne mochten vertrekken. Om snel vol gas weer terug te keren naar ons eigen land en onze eigen stad. Wel pas na die mooie plek waar de flitspolitie Limburg-Noord zichzelf elke thuiswedstrijd van VVV mee weet te financieren, te zijn gepasseerd natuurlijk! Mocht je je nu afvragen waar ik het in hemelsnaam over heb: hou je brievenbus de komende weken vooral in de gaten!
Thomas