Wiel Coerver is niet meer. Vandaag, op 86-jarige leeftijd is hij overleden. Jonge NEC supporters zullen misschien nooit gehoord hebben van Wiel, maar volgens vele wat oudere supporters is en blijft Wiel Coerver de grootste trainer die we ooit bij NEC gehad hebben.
De komst van Wiel Coerver was een revolutie. Hij volgde Jan Remmers op in 1970 die geen fulltime coach wilde zijn en zo maakte iedereen kennis met de compleet nieuwe trainingsmethoden van onze eerste fulltime coach.
 |
Hij besteedde veel tijd aan simpele basisvaardigheden en techniek en door het vele herhalen werden spelers steeds beter. Het kappen en draaien zijn bekende woorden in Coervers methode geweest. Ook werd er opeens gefietst door de selectie, werd het trainingsveld verkleind, kwamen er verplaatsbare goals, kregen spelers voor het eerst te maken met duurlopen in het bos, kwam er een speciaal sprintveld en heel beroemd is de invoering geweest van een krachthonk, iets dat nu niet meer weg te denken is in het hedendaagse voetbal.
Coerver kreeg bij NEC te maken met een talentvolle groep spelers, zoals Chris Dekker, Theo de Jong, Sije Visser, Cas Janssens, Harrie Schellekens, Fransje Thijssen, Jan van Deinzen en natuurlijk Jantje Peters. Met veel van deze spelers haalde hij in zijn tweede jaar bij de club een keurige zevende plaats in de competitie, inclusief twee overwinningen op Vitesse. Dat waren niet de enige successen, want Schellekens werd geselecteerd voor Jong Oranje en Cas Janssens werd topscorer van Nederland. Daarnaast werd in 1973 voor het eerst de bekerfinale bereikt. Deze prestaties bleven niet onopgemerkt en de toenmalige topclub Feyenoord bood Coerver een contract aan. Het eerste seizoen in het na-Coerver tijdperk was dramatisch. Voor het eerst in de clubhistorie degradeerde NEC uit de eredivisie, terwijl Coerver zelf met Feyenoord de Uefa Cup won.
De trainingsmethode van Coerver blijft tot op de dag van vandaag heilig bij veel trainers. Van Manchester tot Nijmegen, van UDI’19 tot De Treffers, overal was en is de Coerver methode opgedoken. Het is dus niet vreemd om te zeggen dat een hele grote is heengegaan. Rust zacht Wiel!