Waar Glasgow Rangers er een paar dagen geleden nog voor koos om PSV te bestrijden door een muur voor de goal op te trekken, daar deed NEC het tegenovergestelde: drie aanvallers en vroeg alles vastzetten, waardoor PSV veelvuldig gedwongen werd tot de lange bal vooruit. Het resultaat was hetzelfde, een gelijkspel, maar voor de neutrale voetballiefhebber was de strijdwijze van NEC een stuk beter te pruimen. "Wij wilden risico nemen", vertelt Vloet in De Gelderlander. "We hebben bewust voor de weg vooruit gekozen. We hebben gegokt en geknokt. Het levert een mooi winstpunt op."
PSV-coach Fred Rutten, die bij de eigen achterban toch al onder vuur ligt vanwege zijn vaak als ‘laf’ bestempelde speelwijze, baalde na afloop stevig. "Dit voelt als een nederlaag. We kwamen op voorsprong, maar drukten niet door. Dat is ons noodlottig geworden. Wij moeten de 3-1 maken. Daarvoor zijn er genoeg mogelijkheden geweest en dan zit de wedstrijd op slot. Dat is het killersinstinct. Nu krijg je dit. Een grote teleurstelling. Ik miste de lef om door de pressing van NEC te spelen. Het was veel te veel de lange bal."
Vloet bestempelde de openingsgoal van NEC terecht als een ‘wereldgoal’. De maker ervan, Leroy George, grijnst: "Gelijk in de kruising was nog mooier geweest, maar erin is erin. Als je dit vergelijkt met ADO Den Haag, vorige week. We wilden iets rechtzetten. Dit was PSV. Een topploeg. Die jongens gaan voor de titel. Als je dan zo terugkomt. Dan is dat hartstikke mooi." Enkele minuten voor zijn fraaie doelpunt had hij nog wel een grote kans verprutst. "Dat moet er nogal knullig hebben uitgezien", beaamt hij verontschuldigend. "Die bal bleef maar naar buiten draaien. Ik zat er helemaal naast. Dat was pas echt een grote kans." PSV kwam helaas snel weer terug in de wedstrijd en nam in de tweede helft zelfs de voorsprong. NEC bleef echter vol op de aanval spelen, op een gegeven moment zelfs met zes aanvallende spelers, terwijl her en der krampaanvallen en andere pijnklachten verbeten werden. En met succes dus. "Extra mooi als Ramon die voorzet van mij binnenkopt. Nog mooier was het geweest als Björn daarna de winnende had gescoord met die omhaal", mijmert George na. "Bij ons was devies toen alles of niets. Strijd, opportunisme. We gooiden er alles in."
En hoe. Op een gegeven moment leek de halve NEC-defensie rijp voor de ziekenboeg. Will moest eraf met kramp, Amieux strompelde na de schouderduw van Lens over het veld, Nuytinck had last van hoofd en nek na een harde val op zijn rug, invaller Wellenberg moest eraf met een rotte knie, en ook Sibum had het moeilijk. "Ik ben vol door mijn enkel geklapt. Ik ging eerst over mijn punt en er toen dwars doorheen." Het was dezelfde enkel die hem in de eerste helft tegen ADO Den Haag ook al parten had gespeeld. "Vorige week tegen ADO Den Haag gebeurde precies hetzelfde. Ik voelde toen enorme steken, maar in de rust heb ik zoveel mogelijk geprobeerd om die enkel te bewegen." Gisteren had hij de luxe van rust niet. NEC was in de slotfase immers vol op jacht naar de gelijkmaker en achterin moesten dan ook alle zeilen bijgezet worden om PSV van de 1-3 af te houden. "Han Tijshen zei al gelijk dat het nog maar een paar minuten was. Dat ik door moest, omdat we al drie keer gewisseld hadden. Gelukkig was ik goed ingetaped."
Het enige smetje op de middag was het gedrag van Vleminckx na de 1-2 van oud-NEC’er Lens en de smerige tackle van Pieters op de enkel van Chatelle. Onze topscorer kreeg weer even het rood voor de ogen en verviel korte tijd in het gedrag dat we nog zo goed kennen van vorig seizoen. Een snoeiharde charge op Lens, terwijl de bal al lang weg was, bleef onbestraft. Lens was er na afloop echter nog wel flink pissig over. "Het sloeg nergens op. Hij zei ook nog doodleuk dat-ie nog eens zo’n trap wilde geven." Het is te hopen dat dit geen staartje krijgt, want uiteraard mag onze Belgische trots niet ontbreken tegen de arneppers over twee weken.