Eindelijk, eindelijk, eindelijk. Na een veel te lange periode zonder wedstrijd en met te veel sneeuw-ellende, konden we eindelijk weer op pad voor een potje ‘voebele’. De inhaalwedstrijd tegen FC Klepper United stond op het programma en vanwege personele problemen aan Alkmaarse kant, was de gedachte dat er misschien best iets te halen viel. En dat bleek het geval: onze Belgische topscorer zorgde min of meer eigenhandig voor een gelijkspelletje en een stevige koppositie in het klassement van goaltjesdieven. Tel daarbij op een relaxte vrij-vervoerwedstrijd en het moge duidelijk zijn dat de hervatting van de competitie ons niet tegenviel!
Karren maar!
‘Vrij vervoer’, hoor ik mensen denken, ‘het was toch autocombi’? Klopt, wás. Maar vanwege de slechte opkomst per auto (door het tijdstip van de wedstrijd, maar vooral de schandelijke prijsstelling van het autocombiticket) stemden de autoriteiten in met het laten vervallen van de omwisselplicht. En daarmee heb je dus eigen vervoer. Voor slechts een stuk of zeven autootjes, dus die parkeerplaats stond niet echt vol. Ruimte zat dus voor die twee bussen die ook nog meegingen, waarvan er zowaar één met Juniors. Nou vinden we dat je niet vroeg genoeg kunt beginnen met supporteren, maar of het pedagodidactisch nu helemaal verantwoord is om die kids mee te sturen naar een verre uitwedstrijd op een doordeweekse avond, verwachte terugkomst na één uur ’s nachts, is even de vraag. Arme meester of juf, zeggen we dan maar.
Klepperdome
Aangekomen in het Klepperdome wachtten ons vele verrassingen. Een uitbreiding van het voedselassortiment, was er daar één van. En hoewel die hamburgers best smaakten, moeten we bekennen dat we tot op dit moment hinder ondervinden van wat naar alle waarschijnlijkheid gebakken uien waren. We nemen het voor lief. Die uiennasmaak wel. De prijs van die autocombi/vrijvervoerkaarten zat en zit ons wat hoger. En dat gold ook voor de spandoekspuiters en -smokkelaars onder ons, want het protestdoek dat zonder toestemming werd ontrold kon nauwelijks duidelijker. En het was nog best lang zichtbaar, voordat het op last van de toch wat dictatoriale Alkmaarse club in beslag werd genomen. Kritiek is altijd moeilijk te dulden, zeker als die kritiek terecht is. Maar al met al was de grootste verrassing van d eavond de afwezigheid, ik herhaal AFwezigheid van kleppers in het niet-zo-Klepperdome. Of ze nu geen zin hadden om nieuwe kleppers zonder kerstboom en oliebollen te drukken of toch benieuwd waren naar het zelfstandige klapvermogen van de rettekettetteraars, is ons niet duidelijk. Dat het allemaal wat onwennig was, menig AZ-er wist gewoon niet wat hij met die twee beschikbare handen moest doen, was dat wel. Maar zowaar, na verloop van tijd (lees: toen ze hadden gescoord) wisten ze enig geluid te produceren.
Voor, gelijk, achter, gelijk
Die goals voor AZ vielen wel pas nadat ons Björnke NEC op 0-1 had gezet. Lichtjes tegen de verhouding in, maar klachten waren er niet in het uitvak. Voor wat betreft de twee goals van AZ was dat anders, want die werden wel wat makkelijk weggegeven. Tegelijkertijd mochten we ook weer niet te hard klagen, want het had ook al gewoon 4-1 of 5-1 kunnen staan. Niet het geval, 2-1 ruststand en dus nog mogelijkheden zat. In de tweede helft spatte het er niet echt vanaf, maar langzaam maar zeker kreeg NEC wat meer grip op de wedstrijd. Goed was het van beide kanten niet, is zo’n trainingskamp nu echt wel zo bevorderlijk, vraag je je een moment af, en uiteindelijk was het een bevlieging van Vleminckx die voor de gelijke stand zorgde. Overigens wel een waarmee NEC opnieuw een grote rol gaat spelen in de verkiezing van goal van het jaar.
Nog een beetje spannend…
Een gelijke stand die tot het eind op de borden bleef, al had dat ook anders kunnen gaan. Want niet alleen kregen we een erg terechte rode kaart, George beperkte zijn rentree na behoorlijk veel blessureleed tot een minuutje of drie, ook legde onze nationale arbitrale trots Ruud Bossen de bal binnen de zestien van Jasper klaar voor een indirecte vrije trap vanwege tijdrekken en het langer dan zes seconden vasthouden van de bal door (vooralsnog?) onze eerste doelman. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik al best wat potjes voetbal heb bekeken in mijn leven en bijna even regelmatig hardop tot zeven of meer meetelde als de keeper van de tegenstander weer eens een Harlem Globetrotter liep na te doen, maar dat een scheids er daadwerkelijk een vrije trap voor geeft, maakte ik voor het eerst mee. Prima als ze daar beter op gaan letten, maar dan ook consequent. Jullie begrijpen dat ik daarover wat sceptisch ben. Maar het ging goed, en het puntje ging mee naar Nijmegen. En met dank aan wat ijzel en gladheid op de snelweg terug, bleef het tot op de Waalbrug een spannende avond. Waar we al met al niet anders dan tevreden op terug kunnen kijken: de bal rolt weer en het eerste resultaat is al weer binnen! NAC is de volgende!
Thomas