Op het voor NEC ongebruikelijke tijdstip van half vijf trapten we zondag af tegen FC Utrecht. De weersomstandigheden waren bar genoeg om thuis te blijven, maar desondanks was de Goffert weer aardig vol gelopen. Afgezien van het uitvak, want dat bleef voor het grootste deel leeg. Ook in Utrecht is inmiddels het merendeel van de supporters afgehaakt. Gelukkig is er nu de evenementenwet, dan komt straks alles goed. Helaas was het weer ook niet slecht genoeg om de carnavalsvereniging thuis te houden en dus verschenen er twee mannen in een potsierlijke outfit op het veld om de aftrap te verrichten. Niemand werd er echt enthousiast van.
Het druilerige, koude weer weerhield NEC er niet van sterk aan de wedstrijd te beginnen. Het eerste deel van de eerste helft werd er prima gevoetbald en kwam Utrecht nauwelijks van de eigen helft af. Het leidde, net als tegen Twente, tot een snelle openingsgoal. Wellenberg, de vervanger van de geschorste Will, kwam goed door op rechts en legde panklaar voor Goossens die knap binnen schoot bij de eerste paal. Vlak daarvoor was een goal van Schöne wegens buitenspel al afgevlagd.
Net als in eerdere wedstrijden dit seizoen slaagde NEC er echter niet in het initiatief vast te houden. De ploeg zakte steeds verder achteruit en liet Utrecht terug in de wedstrijd komen. We werden daarbij niet geholpen door het feit dat de buitenspelers George en Chatelle er niet in slaagden de bal vast te houden of op enig andere manier hun stempel op de wedstrijd te drukken. Van Chatelle in het bijzonder is nog steeds volstrekt onduidelijk wat zijn toegevoegde waarde voor NEC is. Naarmate de wedstrijd vorderde werd het gemis van Vleminckx, net als Sibum en eerder genoemde Will ook al geschorst na de wedstrijd in Enschede, steeds duidelijker. Zonder de topscorer van Nederland werd er voorin geen enkele bal vast gehouden, waardoor balbezit, met name in de tweede helft, altijd maar van korte duur was.
Hoewel NEC vrijwel de gehele tweede helft met de rug tegen de muur stond, kwam Utrecht zelden tot uitgespeelde kansen. De mogelijkheden die er al waren werden gekeerd door man van de wedstrijd Cillessen. De sluitpost capituleerde alleen toen Van Wolfswinkel de bal in de kruising joeg, na goed voorbereidend werk van Mertens, tot dan toe vaak de mindere van Wellenberg. De gelijkmaker kwam een kwartier voor tijd en hoewel NEC nog eens trachtte aan te zetten werd het laatste kwartier er vooral één van overleven. Utrecht bleef de sterkere, maar leek ook niet bijster geïnteresseerd om door te drukken. Op het tandvlees werd uiteindelijk het elfde gelijke spel van het seizoen binnen gesleept, waardoor we inmiddels alweer negen competitiewedstrijden ongeslagen zijn. Dichter bij de play off plaatsen zijn we er echter niet mee gekomen.
Pol