Daar sta je dan, kleurloos op de twaalfde plek. Meedoen om de juiste play-offs is onhaalbaar. Omlaag kijken en stuivers zoeken voor 1500 extra stoeltjes is realistischer. De linkervleugel in het gemeentehuis gunt ons geen lening en de rechter (!) verplicht het eigen huis terug te kopen voor een onmogelijk op te hoesten bedrag. Kutzooi. Stef Nijland mag het blijven proberen terwijl hij na dit seizoen zijn talent elders verkwanselt. Genero Zeefuik scoort nog steeds alleen op de training. We overleven dit seizoen door oneindig na te genieten van een overwinning buiten de deur en plezier op de tribunes komt van een enkele uitwedstrijd waarbij voorpret belangrijker is dan de uitslag. Kutzooi. Bepalende spelers die met een eenvoudige transfer de hele club uit het drijfzand zouden kunnen redden, trekken volgend seizoen gratis en met een grote glimlach een ander shirt aan. Kutzooi. Twee cultuurbewakers verlaten bovendien het zinkende schip de puinhoop om het hogerop te zoeken. En ondertussen werkt Alex Pastoor ‘s nachts aan wat mislukte metaforen in plaats van aan een fatsoenlijke opstelling. Kutzooi, kutzooi, kutzooi. Oh ja: zondag tegen Twente… Maar ach, fuck it, we winnen, winnen, winnen gewoon!
