Voor degenen die de afgelopen weken onder een steen hebben geleefd of die afgeleid zijn geraakt door al het gedoe achter de schermen op Stadionplein 1: tijd om wakker te worden! De belangrijkste wedstrijd van het seizoen staat dit weekend immers alweer voor de deur. Het jaarlijkse gevecht tussen de boven hun stand levende sell-outs en luchtkasteelbouwers in het arnepse versus ons mooie NEC, in de Bloedkuul.
Zelden in al die periodes dat NEC en de vistassen op hetzelfde niveau opereerden zal de sportieve balans tussen de beide ploegen zo nadelig uitgevallen zijn voor ons cluppie als aankomende zondag. NEC staat momenteel immers op een troosteloze laatste plaats, met nog geen enkele overwinning in de competitie op zak, terwijl Chelsea 2 de subtop onveilig maakt. Bepaald geen rooskleurig uitgangspunt voor een goed resultaat.
Maar we kunnen het natuurlijk ook omdraaien: wat is er nu mooier om een omkeer te forceren en de eerste driepunter van het seizoen binnen te halen dan in eigen huis winnen tegen de aartsrivaal? Een prima moment voor Anton en zijn jongens om te laten zien dat het werk dat de afgelopen weken binnen de club en op het trainingsveld verricht is, zijn vruchten begint af te werpen.
De arneppers zitten natuurlijk lekker in hun vel na het gelijkspel tegen AZ en overwinningen op Twente en PEC Zwolle, maar niet zelden leidt dit tot overschatting van eigen kunnen en onderschatting van de tegenstander. Sowieso zijn ze in de glasbak toch al erg goed in zelfoverschatting en hautain gedrag. En zeker als de tegenstander stijf onderaan staat en NEC heet.
De geschiedenis leert ons dat NEC in eigen huis tegen vistas altijd wat extra energie en vechtlust kan vinden. In de laatste zeven thuisduels leden we slechts een keer een nederlaag, twee seizoenen geleden, maar in dat seizoen namen we wel sportieve wraak door voor het eerst in bijna 30 jaar te winnen in de glasbak. Bovendien hebben we gisteren natuurlijk een mooie opsteker gehad met een klinkende overwinning op Harkemase Boys in de beker, wat hopelijk een extra stukje vertrouwen tankt.
Het belangrijkste is dat de spelers doordrongen zijn van het belang van de wedstrijd en een extra stapje durven verzetten op de dag zelf. Met het toegenomen aantal buitenlandse spelers in de selectie, zou je kunnen vrezen dat dit besef niet echt leeft in deze groep. Maar met Anton Janssen, Ron de Groot en Jack de Gier aan het roer, en met sterkhouders als Koolwijk en Van Eijden en lokale jongens als Gentenaar en Foor in de gelederen, mogen we toch hopen dat de nieuwelingen inmiddels heel goed geleerd hebben wat er op het spel staat zondag.
Aan Victor Pálsson zal het in elk geval niet liggen. Hij twitterde na het duel met ADO meteen al het volgende: “Next week is the biggest game of the year and the first win!!” En zo is het maar net. Vol aan de bak, geen gevangenen, en die drie punten blijven in de Goffert Bloedkuul! Forza NEC!!