De zevende stemronde van de DTH Awards is voor “De Gouden Puppy”
(De meest talentvolle selectiespeler onder de 23 jaar)
[singlepic id=2654 w=320 h=240 float=center]
De nominaties zijn:
Victor Pálsson
Onze nieuwe IJslandse aanwinst, die eind vorige maand 22 werd, maakte in zijn eerste wedstrijden in het rood-zwart-groen nog bepaald geen geweldige indruk. Dat dit simpelweg een gewenningsperiode was bleek echter al snel. Een goede maand later zou geen enkele weldenkende NEC-supporter hem meer uit de basis houden. Pálsson bleek het type speler waar we in Nijmegen van houden: stylistisch geen grootse virtuoos, al houdt hij zich aardig staande – wat te denken van die prachtige goal tegen PSV! -, maar op het veld een harde werker die er vol in klapt en het gras opvreet. Kortom, een jongen die je broodnodig hebt om de rest van het team te kunnen laten voetballen. Bij tijd en wijle zat hij op het randje en soms zelfs er iets overheen, maar dat is een stukje ervaring dat ongetwijfeld met de jaren komt. En die jaren zitten in elk geval alvast goed, want tot onze grote vreugde verlengde NEC zijn contract in december tot de zomer van 2016. Een jongen waar we ook de komende jaren dus op kunnen bouwen. Meer van dit soort klasbakken graag!
Pavel Cmovs
Na een seizoen op het tweede niveau bij Veendam, beleefde Cmovs (22) vorig seizoen een prima debuutjaar, al moest hij in de pikorde nog wel Rens van Eijden voor zich dulden. Dit seizoen begon hij voortvarend en leek hij door het vertrek van Nuytinck de nieuwe man te worden naast Van Eijden, maar een gebroken arm die hij opliep in de wedstrijd tegen FC Groningen gooide al snel roet in het eten. Hij herstelde gelukkig sneller dan verwacht en keerde binnen een maand (!) al weer terug bij de selectie. Michel Breuer bleek in de tussentijd echter een zeer capabele vervanger en Cmovs vond zichzelf na zijn revalidatie ineens weer terug als tweede man achter sterkhouder Van Eijden. Toch laat Cmovs, op de momenten dat hij mag invallen of starten, zien dat hij een groot talent is en een jongen waar we nog veel plezier aan gaan beleven. Opbouwend kan het allemaal nog wel wat beter, maar als onwrikbare rots in de branding achterin zul je in Nederland weinig betere verdedigers vinden.
Navarone Foor
Vorig seizoen was Navarone nog de onbetwiste winnaar van deze trofee. En dat in zijn debuutjaar en met geduchte concurrenten als Nuytinck en Zeefuik. De inmiddels 21-jarige middenvelder kon zijn stormachtige ontwikkeling helaas niet doorzetten. Dit seizoen, ondanks flink wat speeltijd (zij het voornamelijk op de rechtervleugel in plaats van zijn favoriete stek achter de spits), werd niet de door velen verwachte doorbraak voor de Opheusdenaar. Waar stilletjes werd gehoopt dat we de vervanger voor Lasse Schöne al in eigen huis hadden, daar worstelde Foor met zijn vorm en misschien ook een beetje met het hoge verwachtingspatroon. Desalniettemin blijft Foor een van de grootste talenten die onze club heeft voortgebracht en bij vlagen liet hij ook dit seizoen zien wat hij in zijn mars heeft. Zijn geweldige overzicht en fluwelen balbehandeling staan inmiddels buiten kijf. Nu is het wachten op die volgende stap in zijn ontwikkeling. Foor voetbalt leuk mee, maar hij slaagt er nog niet in zijn stempel te drukken op wedstrijden via een beslissende assist of door zelf een goal te scoren. Wij houden echter goede hoop dat volgend seizoen alsnog het seizoen gaat worden voor de ‘Guns of Navarone’.
Je kunt nu je stem uitbrengen op een van de onderstaande keuzes. Je kunt ook nog altijd stemmen in de voorgaande Awards.
Sorry, er zijn geen polls op dit moment.