De titel is misschien zwaar aangezet, maar het lijkt helaas wel de realiteit te zijn geworden. Na de nederlaag gisteren tegen Heerenveen kunnen we ons waarschijnlijk weer gaan concentreren op het uitspelen van het seizoen, zeker ook gezien het programma dat ons nog te wachten staat.
De eerste helft kende twee gezichten. Aan de ene kant waren er behoorlijk wat grote kansen voor beide teams, misschien wel meer dan in een gemiddelde wedstrijd van NEC. Toch was de eerste helft niet sprankelend. Er werden veel fouten gemaakt en het tempo was te laag.
De tweede helft leek de wedstrijd uit de winterslaap te zijn gekomen en kwam er meer bezieling. NEC was in het eerste deel na de thee de betere ploeg en dat resulteerde uiteindelijk in een fraaie goal. Van der Velden deed eens geen hakje of een bal achter het standbeen, maar dook de ruimte in en gaf een simpele, maar uiterst effectieve pass op Boymans, die goed intikte. De vedetten van Heerenveen hadden we toen nog amper gezien.
Cruciaal was de wissel Koolwijk-Roorda. Natuurlijk is zo’n blessure domme pech, maar de balans op het middenveld was compleet zoek na de wissel. Er ontstond teveel ruimte waar Heerenveen handig van profiteerde. Bij de 1-1 kun je je afvragen waarom bij drie rebounds in de eigen zestien geen NEC verdediger er tussen kon komen, de 1-2 was gewoon een prima individuele actie en de 1-3 was een gevolg van het wanhoopsoffensief van Pastoor. NEC speelde toen met 6 aanvallend ingestelde spelers, dan weet je dat de goal ook net zo goed aan de andere kant kan vallen.
NEC speelt al weken zonder druk, overigens zelf afgedwongen door prima overwinningen. Op het veld tonen de mannen echt wel inzet, maar net die laatste 10%, die echte over mijn lijk mentaliteit is er niet en die is gezien de stand ook niet nodig. Dat doet je beseffen dat NEC een paar echte “klootzakken” mist. Conboy en Palsson knallen er regelmatig hard in, maar het zijn geen jongens die de rest van het team meekrijgen of die even hun bek opentrekken naar medespelers. Nee, ik bedoel meer mannen, geen jongens, waar tegenstanders met een bocht omheen lopen. Irritant als het kan, hard als het moet. Zeg maar types die gewoon de Aktueel lezen in plaats van de Vogue.
En zo ga ik in mijn gedachten van een pijnlijke nederlaag naar herinneringen aan spelers als De Gier, Janssen, Paymans, Willemse, Hesp, Potje en zelfs Vleeminckx. God wat blijft NEC toch een mooie club! Hup NEC!
Bleum