De titel van dit stuk is tevens het meest gehoorde woord in Nijmegen de afgelopen uren. Ein-de-lijk de eerste overwinning na 20 wedstrijden zonder winst in 8 maanden en drie hele lange dagen. Natuurlijk, als je wint ziet alles er mooi uit, maar gisteren was zo’n dag dat alles van begin tot het einde klopte.
Zo was er die indrukwekkende minuut stilte voor Pauke Meijers en Remco Janssen. De stilte van die minuut stond in groot contrast met de sfeer op de tribunes. De volle 90 minuten was er sfeer, natuurlijk geholpen door de spanning, de inzet van de spelers en het scoreverloop. In de rust was er het eerbetoon aan de oude NEC helden. Prachtig om al die oud spelers te zien. Indrukwekkend was het applaus voor de zoon van Pauke Meijers die de uitverkiezing als held van NEC namens zijn vader in ontvangst mocht nemen.
De afgelopen maanden was er veel onrust bij de club en was er weer behoefte aan meer NEC gevoel buiten en binnen het veld. Symbolischer kon het niet dat in de wedstrijd waarin al die oud-strijders voor rood zwart groen aanwezig waren op het heilige gras van de Goffert, de eerste overwinning sinds lange tijd werd geboekt.
De wedstrijd zelf was kwalitatief niet best, maar de strijd en de spanning maakte bijna, zo niet alles, goed. Natuurlijk valt er nog wat te nuilen. Zo is het jammer om te zien dat NEC ging inzakken in het laatste kwart waardoor je nog bijna de deksel op de neus kreeg, maar ja wie maalt daar nu nog om? Higdon de spits die langzaam zijn draai begint te vinden was de man van de wedstrijd met zijn beide goals. Hopelijk komt hij nu los en gaat hij vaker belangrijk worden. Al was het alleen maar om de interviews te zien met hem na afloop. Zijn nu al legendarische woorden “If they had scored 2-2, I would have killed someone” zijn oneliners waar je van moet grijnzen. Dat laatste zullen veel fans van NEC hoe dan ook wel doen dit lange weekend. En deze 2-1 smaakt naar meer. Dinsdag weer?