Na 180 minuten voetbal is de algemene opinie duidelijk: met NEC gaat het slecht, heel slecht. De kwaliteit van de selectie is misschien net voldoende om erin te blijven, er is een ongekende sportieve dip, er is geen geld en iedereen maakt zich zorgen. Misschien wat opportunistisch, maar dit feit is niet te ontkennen: het is crisis.
Op de sofa
Er moet wat veranderen, er zijn alleen geen middelen. Wat nu? Wat geen geld kost, wat direct effect heeft en niet afhankelijk is van technisch-tactische kwaliteiten is een psychologische revolutie. Vijf gratis consults.
Ten eerste: confrontatie. Face it: this is it! We have to row with the belts we have (or something). Het is niet anders. Totale acceptatie. Vaak de eerste fase van rouwverwerking, maar in dit geval de basis voor iets moois en waardevols, namelijk positieve energie. Als supporter kun je van alles wensen (meer, meer, meer) maar voor het NEC anno 2013 is het 100% zeker dat wensen eerder frustratie en teleurstelling in de hand werken. Dus, diep zuchten, en dan je club niet in de steek laten. Omarm dit NEC, het is het knuffelen waard. Is het niet voor NEC doe het dan voor jezelf.
Ten tweede: lach en ontspan! Iedereen zit op het ogenblik in de stress. Juist niet doen. In 2008 introduceerde Marion Been de lach in de Goffert. Deze emotie was een jaar lang stelselmatig aanwezig. Het bracht ons onder andere een hele mooie overwinning in Moskou. Een keelgreep draagt hier niet aan bij, Robert. Gelijk afstraffen, maar niet op de overspannen manier. Straf op een positieve manier. Dus Molenaar betaalt de volgende paintball-sessie van de selectie.
Ten derde: vertrouw in jezelf. Zet de keeper van een geel-zwarte amateurclub op het doel tijdens de trainingen. Ik wed dat de wekelijkse afschrijvingen op de doelnetten moet worden verdubbeld. Hebben de supporters ook wat te lachen en zien ze dat de spelers echt wel iets kunnen.
Ten vierde: wees een eenheid. NEC heeft relatief de meeste nieuwelingen én de meeste buitenlanders in de selectie. Dat zie je dus terug in het begin van het seizoen. Los zand. Dus zorg voor mentale eenheid. Maar dat kan niet ineens. Wat wél ineens kan, is een massale en opvallende uiterlijke verandering. Dus allemaal een kleurspoeling. Of een snor. Dat werk. Kameraadschap en broederschap werken namelijk: het zijn de ingrediënten voor de meest succesvolle revoluties. De rest volgt vanzelf.
Ten vijfde: roeien met de riemen die je hebt, betekent ook: kijk naar wat de spelers kunnen. Tikki-takka moet klats-boem worden. Loen en Foor zijn geen Xavi en Iniesta. Maar dit geldt ook andersom! Vraag je eens af wat Xavi en Iniesta van Loen en Foor kunnen leren? Het zijn moedige jongens, met hart voor de club die alles voor NEC over hebben. En zo heeft elke speler specifieke kwaliteiten, juist mentaal. Gebruik dit.
Moraal
NEC moet geen kopie worden van een andere club, maar van het recente succesvolle verleden van zichzelf.
#comeonnec