Soccernews.nl: Het seizoen van NEC is als een nachtkaars uitgegaan.
Helaas. Het seizoen van NEC duurde net 10 wedstrijden te lang. Op de één of andere manier heeft iemand afgelopen februari een enorme nachtkaars in de krochten van het Goffertstadion weten te planten. We dachten van De Nachtkaars af te zijn, maar inmiddels brandt hij al een tijdje onverbiddelijk en zal op z’n minst net zo onverbiddelijk doorbranden totdat het allerlaatste fluitsignaal heeft geklonken.Terugblik
In de tijd van succescoach Mario Been wist niemand meer van het bestaan van De Nachtkaars af, maar zijn opvolger Dwight Lodeweges heeft in de kleine lettertjes een clausule opgenomen waardoor De Nachtkaars direct terug was van weggeweest. Bij Lodeweges’ aantreden, brandde het ding dus weer als nooit te voren. Het spel van NEC onder Been (fris en vlug combinatiespel met lef) maakte plaats voor onsamenhangend gehotseknots. Gelukkig was daar Wiljan Vloet die zowel de selectie als De Nachtkaars onderdompelde in een laag beton, zo dik dat ze daar in Tsjernobyl en Fukushima van onder de indruk waren. Dag Nachtkaars, zou je zeggen. In ieder geval vond NEC de weg omhoog met een uiterst effectief catenaccio. Op het betonnen fundament van Vloet heeft Pastoor zijn werk gedaan en een Been-achtig seizoen lag in het verschiet. Totdat De Nachtkaars uit het beton is gehaald.
De Dader
Wie heeft dat op zijn geweten? Die zoektocht bleek makkelijker dan gedacht. Wie de termen ‘beton’ en ‘kaars’ in Google intypt, krijgt in feite maar één hit. Als dader moet je je toch wat beter verstoppen, Vonneke:
Dit creatieve brein is gespecialiseerd in het maken van kaarsen op een bedje van beton. Laatst heeft de spits die nooit gekomen is, een bestelling gedaan bij deze bezweerder van zwarte magie en is De Nachtkaars weer terug van weggeweest. Damn you, Vonneke! En natuurlijk, De Nachtkaars voelde zich meteen thuis, deed gelijk zijn werk, maar hij weet ook dat het in de zomer echt uit is met de pret. Toch?
Vooruitblik
Dat is nog maar de vraag. NEC heeft echt geen geld meer en is nu zelfs gedwongen een aantal basisspelers (onder andere Will, Amieux en George) te laten gaan. Nieuwe spelers halen is een illusie. Vertrouwen op de jeugd, zoals Feyenoord en Ajax dat doen? Pijnlijk. Jong NEC draagt het neefje van De Nachtkaars – de Rode Lantaarn – al een heel seizoen lang met verve.
Misschien is het maar beter De Nachtkaars te eren en hem een plekje te geven naast het eremetaal dat NEC rijk is: een paar kampioensschalen van de Eerste Divisie, een paar verliezersmedailles van wat verloren bekerfinales, een gouden schoen van Vleminckx en een gouden tand van Wattamaleo.
In ieder geval is het pijnlijk te constateren dat NEC niet in staat is geweest om na de Europese successen in 2005 en vooral in 2008 door te groeien: het is de afgelopen jaren een proces geweest van vallen en opstaan, maar toch vooral weer vallen. Net als er echt iets bereikt kan worden, kan het niet (gemeente) of lukt het niet. We hadden echt verder moeten zijn dan waar we nu staan. Het is erg cynisch dat in deze tijden het enige licht in NEC’s duisternis een nachtkaars is.