Tja, ook wij weten het even helemaal niet meer, eerlijk gezegd. Je zou toch denken: de allerlaatste wedstrijd van het seizoen, thuis in de eigen Goffert, tegen een ploeg die zich vorige week pas veilig wist te spelen. Juist in zo’n wedstrijd, met een allerlaatste kans om de bittervieze smaak van de tweede seizoenshelft weg te spoelen, geef je toch nog één keer alles wat je hebt? Al is het maar om je voormalige aanvoerder en boegbeeld, Gábor Babos, een mooi afscheid te gunnen van onze club?
Nou, niet onze deze ploeg dus. Het is werkelijk waar om moedeloos van te worden. Binnen 7 minuten stond de 0-1 al op het bord na slap verdedigen achterin. De rest van de eerste helft is de moeite van het beschrijven niet waard. Foute passes, slappe inzetten, krachteloze tegenstootjes, we kennen het inmiddels allemaal wel. De rust was zowaar een verademing.
In de tweede helft hadden de fans eindelijk iets om over te zingen, al was het helaas niet het voetbal. Babos kreeg in de 50e minuut namelijk een publiekswissel en werd hartstochtelijk toegezongen door de supporters. Het was tevens het debuut van Kalle Johnsson, de beoogde opvolger van Babos in de komende seizoenen. Even leek er zowaar een beetje elan in de ploeg te sluipen in de naweeën van Gabor’s afscheid. Vooral via George, die in de tweede helft in het veld gekomen was voor Pavel Cmovs, creëerde NEC wat dreiging. Het was echter niet van lange duur; een snelle uitbraak van Josefzoon na een lange uittrap van Zoet eindigde in de 0-2. Over en uit, want NEC wist in het restant van de wedstrijd niks meer terug te doen. Nou ja, in de laatste minuut van de reguliere speeltijd prikte Conboy nog een kopbal binnen uit een hoekschop van George voor de 2-1. Leuk voor de statistieken, zullen we maar zeggen.
En zo eindigen we seizoen 2012-2013 dus, na lange tijd in het linkerrijtje, op een zwaar teleurstellende en, laten we het gewoon maar hardop zeggen, ronduit schandalige 15e plaats. Voor een club die halverwege het seizoen nog tot doelstelling had om de play-offs te halen, is dat simpelweg een complete afgang en collectief falen. Het zal ons benieuwen of hier nog consequenties aan vast hangen voor spelers of technische staf, of dat ook binnen de burelen van Stadionplein 1 de apathie en lamlendigheid de bovenhand voert. Eerlijk gezegd vrezen we dat we het antwoord al weten…