Vanavond ‘moest’ NEC op eigen veld aantreden tegen RKC. Vroeger spraken we nog van ‘mocht’, maar de laatste maanden gaf de ploeg collectief de indruk dat er met frisse tegenzin naar de zaterdagavond toegeleefd werd. Toch had deze avond een wat ander tintje. Het was de eerste wedstrijd zonder Alex Pastoor en Robert molenaar op de bank. In plaats daarvan mochten clubiconen De Groot en Brookhuis vandaag de lijnen uitzetten. De meest in het oog lopende verandering die zij doorvoerden was Daan Bovenberg uit zijn lijden verlossen. Cmovs was zijn vervanger. In het centrum kon Haitz voor het eerst in Eredivisieverband zijn opwachting maken, en op het middenveld kreeg Stutter de voorkeur boven Diarra.
NEC trok zoals wel vaker voortvarend ten aanval, maar in tegenstelling tot de afgelopen drie duels was het nu eens niet vanuit de eerste de beste tegenstoot raak voor de tegenstander. Sterker nog, verdedigend zag NEC er voor het eerst dit seizoen eindelijk eens betrouwbaar uit. Dit had ook zijn weerslag op de jongens ervoor, die langzaamaan steeds meer vooruit durfden te voetballen. In de 23e minuut leidde dit zelfs tot de eerste treffer van NEC. Stutter, die een puike wedstrijd speelde, werd neergehaald in het strafschopgebied door Van Mosselveld en ditmaal faalde Higdon niet vanaf de stip. Het werd na een kleine 40 minuten spelen zelfs 2-0, tot grote extase van de thuisfans. Wederom scoorde Higdon uit een penalty, nadat Hemlein door wederom Van Mosselveld werd gevloerd in de zestien. Een tweede gele kaart bleef Van Mosselveld echter bespaard, anders was de wedstrijd op dat moment waarschijnlijk al gespeeld geweest.
Waar NEC op rozen leek te zitten, daar bleek in de tweede helft toch dat de ellende van de afgelopen weken haar sporen heeft nagelaten bij het team. In plaats van de lijn van de eerste helft door te trekken, leek een deel van de ploeg meer bezig met het verdedigen van de voorsprong en gingen we achteruit hangen. Elke doorgewinterde NEC-fan weet dat achteruit hangen zowat altijd een slecht idee is, en na een goed uur voetbal strafte RKC het angstige voetbal van NEC dan ook af. Haitz, die verder overigens een prima wedstrijd speelde als vervanger van Breuer, veroorzaakte een penalty tegen Joachim en uit de penalty scoorde Duits de 2-1. Het leek het toch al broze zelfvertrouwen van onze ploeg nog verder te knakken, en in de 70e minuut kopte Joachim de gelijkmaker binnen.
NEC probeerde nog wel iets terug te doen, maar in de resterende 20 minuten kon de wedstrijd elke kant op en werd de 2-2 eindstand door menig NEC-supporter dus met opluchting ontvangen. Het eerste punt van het seizoen is binnen, maar het hadden er dus eigenlijk drie moeten zijn. Om toch op een positieve noot te eindigen: op basis van de eerste helft is er in elk geval een duidelijke verbetering te zien en lijkt NEC met deze ploeg genoeg in huis te hebben om het vege lijf te redden. Met een of twee gerichte versterkingen, en een praktische trainer die even resultaat boven schoonheid durft te stellen, kan dit seizoen zeker nog wel omgegooid worden tot iets aanvaardbaars. Wij hebben in elk geval weer een sprankje hoop. Come on NEC!!