In februari ging het nog zeer aardig, zij het dan vooral in uitwedstrijden. In maart spraken we nog hoopvol over ‘wisselvallig’. Inmiddels zeggen we het gewoon maar ronduit: het is tranentrekkend wat NEC de laatste weken op de mat laat zien. Vandaag was het wederom een ware pijnbank voor de trouwe thuissupporter. Weliswaar konden we getuige zijn van vier doelpunten, maar helaas viel het merendeel daarvan, zoals inmiddels bijna gebruikelijk in de Goffert, in het NEC-doel. En met 1-3 mocht NEC eigenlijk nog van geluk spreken ook.
Stutter mocht vandaag starten voor de geschorste Koolwijk, en door een late blessure van Rieks mocht zowaar George ook weer eens in de basis opdraven. Van een elftalverfrissing kon helaas echter niet gesproken worden. In de eerste helft was NEC slecht. Heel, heel slecht. Zeg maar gerust zwaar ondermaats. Een ploeg speelde fris en aanvallend voetbal, precies zoals Pastoor dat graag ziet. Helaas was het niet zijn NEC, maar tegenstander Zwolle. NEC oogde slap en verloor zowat alle duels. In de 18e minuut strafte Mokhtar het tandeloze geklungel van NEC af met een solo dwars door de NEC-defensie en de 0-1. Een goede vijf minuten later was het ook al 0-2, nadat Babos bij een corner onder de bal door dook en Benson de bal binnenwerkte, al leek hij daarbij toch echt hands te maken. Dit was, ondanks nog enkele goede mogelijkheden voor Zwolle, en aan de andere zijde een volledig vrije doortocht voor Stutter, ook de ruststand.
In de tweede helft mochten we nog heel even hopen op een ommekeer. Uitgerekend George, de man die al maanden vanaf de bank moet toekijken ten faveure van een niet scorende Rieks, wist binnen vijf minuten na de herstart het doel te vinden. Een kleine tien minuten was NEC vervolgens zowaar de bovenliggende partij en was er eindelijk wat vechtlust te bespeuren in het team. Will kreeg ook een fantastische doelkans, maar hij schoot recht op de keeper af. Het mocht echter niet duren. Langzaam zakte de ploeg weer in en liet Zwolle opnieuw frank en vrij opkomen. Tekenend voor de ‘fitheid’ van de selectie gingen zowel George als Stutter rond de 70e minuut met kramp naar de grond. Met het inbrengen van Wattamaleo, Amieux en Bovenberg in de tweede helft probeerde Pastoor nog het momentum terug te vinden, maar het mocht niet baten. Nadat NEC al aan een penalty was ontsnapt (Mokhtar kreeg geel voor een schwalbe, waar rood voor Van Eijden meer op zijn plaats leek), scoorde Klich in de 85e minuut de al lang in de lucht hangende 1-3.
De zoveelste (thuis)nederlaag voor NEC dus, en mocht er nog iemand zijn die nog een sprankje hoop koesterde op de play-offs: dat boek kan na vandaag echt definitief dicht. Seizoen 2012-2013 is over en sluiten, en dat heeft deze selectie geheel aan zichzelf te danken. Het begint met strijd en basale voetbalvaardigheden, en die elementen zijn de laatste tijd helaas ver te zoeken.