Verdomme wat heb ik er de pee in. Ik snap eigenlijk niet dat we de moeite doen, want de enige mensen die deze wedstrijdverslagen nog bezoeken zijn onverbeterlijke masochisten of mensen die op de “I’m feeling lucky” knop van Google hebben gedrukt. Goedenavond beiden. Rijst tevens de vraag wat dat ons dan maakt dat wij dit maar weer week in, week uit blijven uittikken…
Goed. Welnu. Vanavond moest NEC tegen Cambuur vol gaan voor haar laatste realistische kans op drie punten. Het werd er maar eentje. Bovendien trok een zeer zwak fluitende Wiedemeijer ook nog eens drie keer rood, waarvan twee voor NEC spelers. Koolwijk mocht heel dom met direct rood inrukken nadat hij zich in een opstootje simpel een kaart liet aannaaien door Van Moorsel, en Van Eijden zag een minuut voor tijd zijn tweede gele kaart voor het neerleggen van een doorgebroken speler. Een belabberde avond dus weer voor NEC, dat met een puntje niks opschiet en bovendien twee zeer belangrijke spelers kwijtraakt.
Hadden we al gezegd dat vandaag Castillion in de basis begon? Vandaag begon Castillion in de basis. Op links voorin. Want waarom immers spelen met een vast basisteam als je van de investeerders zo veel spelers ter beschikking hebt gekregen? Toegegeven, het is stiekem toch allemaal lood om oud ijzer, en Castillion deed het in de openingsfase niet eens zo slecht. Wat heet: in de tweede minuut al snoepte hij de bal van de voet van Van Boxtel en had de Cambuur-verdediger er eigenlijk gewoon met rood af gekunt. NEC was in de openingsfase fel en kreeg in de 12e minuut een penalty, nadat Castillion in de zestien van achteren werd geduwd. Hij nam hem zelf en scoorde, wat voor NEC-begrippen een unicum mag heten.
De 1-0 voorsprong was ook gelijk de doodsteek voor NEC. Vanaf dat moment was het Cambuur dat beter werd, en NEC dat een hele goede uitbeelding gaf van een kip zonder kop. Veel gedraaf maar weinig gedachte. Aangezien we nu al ruim een jaar de nul niet meer gehouden hebben, had niemand ook maar een seconde de illusie dat dit vandaag wel zou gebeuren. En inderdaad vloog de bal er luttele secondes voor rust in uit een vrije trap van Dijkstra (uitgerekend de man die er ingekomen was voor een geblesseerde Van Boxtel – u weet wel, die man die er in de tweede minuut eigenlijk al uitgestuurd had kunnen worden).
In de tweede helft joeg NEC op de 2-1 maar vond die niet, zelfs na het inbrengen van Hemlein voor Nielsen. Vijf minuten voor tijd liet Koolwijk zich heel makkelijk uit de tent lokken en maakte een kopstootbeweging naar Van Moorsel, die theatraal kermend ter aarde stortte. Rood dus. Een minuut later pakte Ritzmaier zijn tweede geel en leek er even weer hoop. Maar voor het sluiten van de markt was het dus ook raak voor Van Eijden.
Een waarschijnlijk nutteloos punt, twee rode kaarten, en drie op voorhand kansloze wedstrijden in het vooruitzicht. Wat was het ook alweer dat Mario altijd zei…?