Hoewel sommige trouwe honden afgelopen zaterdag niet aanwezig waren op het voorplein, werd het voor iedereen via diverse media al snel duidelijk dat er daar het nodige is voorgevallen. Niet de eerste keer en zeker ook niet verwonderlijk. We hebben er niets op tegen dat eenieder zijn emoties binnen bepaalde proporties op zijn eigen manier uit. Gisteren zagen we al snel de eerste filmpjes en deden enkele aanwezigen hun verslag. Tot onze grote ergernis heeft een klein deel idioten deze avond weer voor de rest verpest. Het hoeft niet altijd via de lieve, diplomatieke weg, maar er zijn grenzen. Stewards hadden het zwaar te verduren, eigen spelers en staf werden zowaar min of meer aangevallen. Belachelijk. Schaamte is het enige passende woord.
Nu is het vooral verstandig weinig aandacht aan te geven aan dit soort hersenlozen, toch is er iets wat ons van het hart moet. De aantijgingen tegen eigen spelers en staf lijken helemaal nergens op, zelfs Gentenaar heeft eraan moeten geloven. In eerste instantie leek het alsof de media hier weer als aasgieren bovenop doken, maar het werd steeds duidelijker dat Dennis echt onder vuur was genomen met blikjes en dat een of andere mafkees hem zelfs te lijf wilde gaan. Dennis had, ongetwijfeld in de emotie van het moment, overwogen er maar direct helemaal te kappen.
Juist ja, we hebben het hier nota bene over een van ons. De man die al langer bij de club rondloopt dan menig supporter. Hij die in er in voor- en tegenspoed stond voor onze club en de supporters. Een held in de meeste pure vorm. De opmars naar Europa, het brengen van broodjes aan de in de rij staande supporters, het kapsel in de glasbak, zijn aanwezigheid in het uitvak als speler van een ander team, Krakow, zijn recente bezoek aan Goffertzicht. Het zijn zomaar wat dingen die spontaan naar boven komen. Dennis is geen doorsnee clubhopper, Dennis hoort bij de inboedel van onze club en moet zo lang mogelijk als sieraad voor onze club behouden blijven. Hoewel we geweld tegen iedere speler verafschuwen, is hij wel de laatste die dit verdient. Dennis, als je dit leest, en dat doe je want we weten dat je het nieuws over onze club op de voet en als supporter volgt, vergeet dan niet dat het overgrote deel van je medesupporters deze actie verafschuwt en je een waardig afscheid gunt. Daarna kunnen ze je, in wat voor ’n functie dan ook, als uithangbord van de club een contract voor het leven aanbieden.
DTH
Held Dennis tijdens zijn afscheid van zijn eerste periode