Deze column wilde ik eigenlijk al schrijven na het ontslag van Carlos Aalbers, of na het vreemde vertrek van Jack de Gier, of na de aftocht van Mario Been, of na de verdwijning van Cees Lok, of na de verplichte ontslagprocedure van Patrick Pothuizen. Wanneer wilde ik deze column ook alweer schrijven?
Onze club is momenteel doodziek en afgelopen zaterdag markeerde in mijn ogen een triest dieptepunt in het bestaan van NEC. In ieder geval is het een moment dat mij persoonlijk bij zal blijven. Dennis Gentenaar, mijn held, die wil stoppen omdat hij door eigen fans is aangevallen. Kan het erger? Waarschijnlijk niet, maar er is een oplossing.
We moeten leren onze helden te eren. In onze lange clubhistorie is veel gebeurd en meer dan eens werd van hogerhand besloten om tradities overboord te gooien of iconen aan de kant te zetten. Één ding kan de geschiedenis ons echter nooit meer afnemen en dat zijn onze helden. Voor mij persoonlijk zijn dit mannen als Ülrich Cruden, Dennis Gentenaar, Jack de Gier en Cees Lok, maar natuurlijk ook de huidige hoofdtrainer Anton Janssen. Wat doen we als club met deze voorvechters van het rood-groen-zwart? Wat doen we als supporters met deze namen die het alleen nog op quizavonden goed lijken te doen?
Dit seizoen haalden we ze allemaal één keer van stal, tijdens een bijeenkomst van oud-NEC’ers op de middenstip rondom de wedstrijd tegen sc Heerenveen. Er zou bovendien een plek worden onthuld, later dit desastreuze seizoen, waar de mastodonten een ‘eervolle vermelding’ in het stadion zouden krijgen. Maar dit moet grootser, dit moet mooier, dit is meer dan een door El-Akchaoui scheef te hangen naambordje in de spelerstunnel, dit is wie wij zijn, dit is NEC! Dit is GODVERDOMME NEC!
In en rond de Goffert moeten deze helden blijvend worden herinnerd en het is geen ramp om iedere tribune een naam te geven, of vind je vak X, rij 8, stoel 23 ook zo lekker klinken? Het is geen horizonvervuiling om een standbeeldenroute langs het stadion neer te zetten. Mario Been die het portret van Ernst Happel recht hing? Ik zie NEC supporters die over de bol aaien van de man die Moskou veroverde. Het voorplein met, binnen enkele jaren, een gladde, glimmende kop van Mario omdat supporters op succes hopen. Schitterend toch, wie is hier op tegen?
We moeten leren wie we zijn en de geschiedenis moet toegankelijk worden voor iedereen. Waarom kijken we nog naar slecht in elkaar geprogrammeerde reclameblokken op die twee nieuwe videoschermen? Waarom kan de sponsor niet een blokje door het beeld laten lopen terwijl we naar beelden van legendarische wedstrijden kijken? Iedere supporter én nieuwe speler zou doodgegooid (ik verspil geen bier, Dennis, maar ik gok dat je mijn sarcasme kunt waarderen) moeten worden met onze clubhistorie. Belangrijke weetjes of details uit de clubhistorie die iedereen zou moeten kennen? Maak er een wekelijks ‘wistje-datje van in NEC-tv, in het gratis programmaboekje of op, daar komt die aanwinst weer, het tv-scherm in het stadion. Waarom niet? De quizavond van stichting de Bloedkuul was al een heel goed begin, maar nu de club zelf nog.
We hebben een groot gebrek aan identiteit, beste minsen, dat is een feit, en we zijn verdeeld in een onherkenbaar aantal kampen. Dit is allemaal onterecht, onnodig en doodzonde, maar de geschiedenis kan ons in de toekomst weer verenigen. De clubcultuur moet opnieuw vormgegeven worden, waarbij iedereen dezelfde helden eert en dezelfde passie deelt, waarbij overduidelijk is waar het om gaat, namelijk de Nijmegen Eendracht Combinatie. Kom op! Samen staan we sterk, Eendracht maakt macht, samen zijn we fucking NEC!