De kogel is door de kerk. Na ‘slechts’ twee seizoenen in het rood, zwart en groen verlaat Alireza Jahanbaksh onze club. Zijn nieuwe werkgever heet AZ en de transfer levert, naar verluidt, een mooi zakcentje op voor NEC. Een prima deal voor NEC, een mooie en zeer gegunde carrièrestap voor Alireza, een sportieve en charismatische aderlating voor de supporters.
Zelden zal een speler meer indruk gemaakt hebben en sneller de harten gestolen hebben van de NEC fans dan Alireza. Spectaculair en subliem binnen de lijnen, vriendelijk en bescheiden buiten de lijnen. Ali had het allemaal. Eindelijk weer eens een speler waar je voor naar het stadion komt en die je daarna ook gewoon nog even breed glimlachend een handtekening en een foto-op geeft.
Zijn eerste seizoen in Nijmeegse dienst stond nog vooral in het teken van aanpassen. In een vreemd land, een nieuwe cultuur, bij een club in zwaar weer, in een team dat voor geen meter draaide, zat Alireza voornamelijk op de bank. Het was een seizoen waarin eigenlijk geen eer te behalen viel, maar Ali flikte het toch bijna door ons haast eigenhandig te behoeden voor directe degradatie. Op de slotdag van de competitie waren het zijn twee (!!) doelpunten tegen Ajax die ons boven Roda JC en de rode streep hielden. Het mocht echter niet baten.
Zowat iedereen was er van overtuigd dat Jahanbaksh die zomer zou vertrekken. NEC zat immers op zwart zaad en Alireza was veel te goed voor de Juup. Andere clubs moesten wel zand in de ogen hebben als ze Ali niet zouden komen ophalen. De club en een zekere investeerder hielden echter voet bij stuk: Alireza zou niet voor een appel en een ei Nijmegen verlaten. En dus bleef Ali bij ons, tot grote vreugde van de fans.
Voor Jahanbaksh zelf was het ongetwijfeld een sportieve teleurstelling. Degradatie in je eerste seizoen en vervolgens een jaar lang op een lager niveau moeten voetballen, zal menig voetballer niet in de koude kleren gaan zitten. Alireza zette echter snel de knop om en besloot zich voor de volle 100% in te zetten voor NEC. Dit moest zijn seizoen worden.
En dat hebben we geweten. Jahanbaksh was zonder twijfel de absolute uitblinker in de Jupiler League in seizoen 2014-2015. Er stond simpelweg geen maat op hem. Alles kon, alles lukte. Twaalf doelpunten, zeventien assists. Maar meer nog dan dat, continue dreiging en fraaie acties. En naar de buitenwacht toe nog altijd vriendelijk en bescheiden. Ali verdient dan ook alle eer die hem toegezwaaid wordt. Meest waardevolle speler in de Jupiler League. Toptalent. En een nog niet eerder vertoonde hattrick in DTH Awards, niet te vergeten.
Bij AZ mag Alireza de komende vijf seizoenen gaan bewijzen dat hij ook op Eredivisieniveau zijn mannetje staat. Wij twijfelen daar geen seconde aan. Ali wordt een grote, dat kan niet anders. Uiteraard hadden we liever zelf nog een jaartje willen genieten van Jahanbaksh in ons mooie NEC-shirt. Maar we gunnen het Ali van harte dat hij slaagt in Alkmaar en ver daar buiten (alleen in wedstrijden tegen ons gaarne even gas terug nemen!). Hopelijk kunnen we over een paar jaar tijdens een avondje Champion’s League weemoedig naar de televisie wijzen en met gepaste trots verklaren: “Die speler daar, die heeft nog enkele jaren in het rood, zwart en groen gevoetbald.”
Alireza, het ga je goed, we zullen je missen!
[singlepic id=2676 w=450 h= float=center]