Ik kan er slecht tegen. Een club die koketteert met het feit dat ze een open, transparante volksclub zijn, maar vervolgens wel in het geheim trainingen en wedstrijden af werkt. Met verbazing lees ik het gemak waarop mensen dit wegwuiven. “laat ze lekker oefenen tegen een goede tegenstander, dat weegt zwaarder dan die 25 man die op een doordeweekse middag een wedstrijdje missen.” Dat is dan het verhaaltje om het goed te praten. Ik maak me er wel boos om, vanwege het principe. Het gaat niet om 25 supporters die een wedstrijdje missen, maar juist het idee dat je niet denkt aan die 25 man die zo’n wedstrijd willen zien. Stiekem dingen voor supporters verzwijgen, dat voelt bij mij heel slecht. Niet eens de moeite nemen om een live verslag te doen of een stream. Nee, achteraf hoor je pas dat er gespeeld is en dat er een uitslag is. Alsof je beste kameraad een feestje geeft en je dat een dag later pas te weten komt door foto’s die op facebook verschijnen. De club is van iedereen en niet toevallig alleen van een bestuurslid met een stropdas die de wedstrijd wel kan zien. Of een journalist van de Gelderlander of de technische staf of een speler die op het veld staat. Wij zijn samen de club. Als in mei de brieven voor de seizoenkaarten weer op de mat vallen, dan zijn we als supporter natuurlijk wel weer onmisbaar voor de steun. #samenbeter alleen als het uit komt en het niet teveel moeite is qua veiligheid en geregel.
Zo dat is eruit!
De laatste wedstrijd die we nog wel konden bezoeken deze week was Roda-NEC. Ze zeggen wel eens de lamme tegen de blinde, maar dit was erger. Dit was een bijna dood ervaring. Maar dat is nog altijd beter dan geweldig spelen en er met 1-0 af gaan. In dit seizoen is het sprokkelen van punten heilig. Dus ik ging tevreden naar huis afgelopen zaterdag. We hebben weer wat lucht, we geven Roda een tikje en we hoeven niet in oktober al te gaan lopen schreeuwen op het voorplein. Maar er viel meer te lachen deze week. Het leek op een bericht van de speld: Van Beukering wil weer fit worden en het betaalde voetbal in. Tja… ik wil ook een wasbordje en in mijn dromen schiet ik ook altijd de bal in de kruising in de Champions League finale van NEC tegen Barcelona, maar ik besef wel dat het bij dromen blijft. Jhon blijkbaar niet. En nu gaat hij mij over een jaar keihard uitlachen of ook hij wordt een keer wakker.
De komende week geen voetbal, maar wel een heuse première. De docu van Fox met de naam van ons programmablaadje komt voor het eerst op TV. Zondag om 21.00 uur zien we de werkwijze van onze trainer en kunnen we kijken of Hyballa gek is of geniaal of van allebei een beetje. Of zoals wijlen Johan Cruyff zei: “Je bent net zo lang gestoord tot je een genie bent.” Saai zal het in ieder geval niet zijn. En het mooie van dit alles is… we mogen en kunnen er gewoon naar kijken! Joepie!
Bleum