De week van…Rens en Bart

Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om er weer over te schrijven. Terwijl onze club tegen Ajax het zoveelste mooie resultaat boekte, was er ook weer een “randgebeuren”. Rens van Eijden gaf een zogenaamd spraakmakend interview in de Voetbal International en daar gingen we weer. Eindeloos discussiërend over wie wat wel/niet deed/zei/dacht, had moeten doen/zeggen/denken.

Is Bart van Ingen een idioot, zoals Johan Derksen wekelijks beweert? Ik weet zeker dat hij dat niet is. Een “schoothondje” van de investeerders, zoals een deel van de supporters vindt? Dat is moeilijker te ontkennen. Niemand kan bij NEC om de investeerders heen, we hebben ze voorlopig nodig, voor de vernieuwing van het stadion bijvoorbeeld. Van Ingen heeft dus rekening met ze te houden. Sterker nog, de investeerders kunnen hem waarschijnlijk maken en breken. Maar in de fase waarin de club zit: Iemand moet het doen. Van Ingen werkt zich waarschijnlijk drie slagen in de rondte, krijgt hier soms waardering voor, maar moet ook regelmatig bukken voor bakken stront die in zijn richting worden gegooid. Ga er maar aanstaan.

In de kwestie met van Rens van Eijden, vraag ik mij af waar nou precies de pijn zit bij Rens. Hij schijnt gepikeerd te zijn over het videoblog van Van Ingen, maar als je de bewuste passage nog eens bekijkt, blijkt er weinig mis mee. Heeft Van Ingen te weinig rekening gehouden met de verwerking van Rens’ Moskou-syndroom? Wilde hij te snel duidelijkheid over de aangeboden contractverlenging, die overigens al dateerde van begin december? Of is het een opeenstapeling van kleine en grote irritaties die zich misschien al over een langere periode heeft opgebouwd en die dan resulteert in zo’n interview? In samenzweringstheorieën, als zou managementbureau SEG achter de commotie zitten, geloof ik niet. Maar ik geloof dan ook in geen enkele samenzweringstheorie.

Kijkend naar de manier waarop Van Ingen een aantal keer via de pers met de gemeente Nijmegen heeft gecommuniceerd, de kwestie Santos en nu dit, kun je misschien wel stellen dat tactvolle en doordachte communicatie niet de sterkste eigenschap is van Bart van Ingen. Een verbeterpuntje, zal ik maar zeggen.

Rens is een NEC-held en dat blijft hij ook. Dit akkefietje kan niet zeven jaar trouwe dienst teniet doen. Maar hij moet er niet omheen draaien, hij zou zijn contract met NEC nooit verlengen. Ik zou het ook niet doen. Rens is 28 jaar en na jaren hard werken is hij eindelijk zo goed dat er een reële kans is op een gigantische salarisverhoging. Bovendien na zeven jaar bij dezelfde werkgever wil je wel eens wat anders. Het is allemaal zo begrijpelijk. Dus, Rens mag zich onder druk gezet voelen door Van Ingen, hij moet niet doen of hij nog serieus over het contractvoorstel zou gaan nadenken. Geen gedraai a.u.b.. We zijn toch niet gek!

Met de wedstrijd tegen ADO Den Haag in het vooruitzicht, was er deze week aandacht voor de slechte prestaties van NEC op kunstgras. Vier wedstrijden, één puntje. Een vergelijking met de resultaten in de andere uitwedstrijden laat inderdaad opvallende verschillen zien:

En dan waren drie van de vier kunstgrastegenstanders ook nog eens degradatiekandidaten. Hieruit zou je ook kunnen concluderen dat NEC het slecht doet tegen degradatiekandidaten. Onderzoeken we dat ook meteen even. Tot de degradatiekandidaten reken ik: Roda JC, Willem II, Excelsior, De Graafschap en SC Cambuur. Voor de vergelijking tel ik weer alleen de uitwedstrijden:

Afgaand op de cijfers heeft NEC dus vooral een kunstgrasfobie. Opvallend trouwens dat we tegen degradatiekandidaten een stuk moeilijker scoren dan tegen de betere teams. Is dat omdat degradatiekandidaten afwachtender spelen en we dan minder gebruik kunnen maken van onze snelle aanvallers?

Helaas zijn de vooruitzichten voor de wedstrijd tegen ADO dus niet goed. Niet getreurd, de statistieken Ajax-uit zijn ook rampzalig en zullen dat waarschijnlijk altijd blijven maar volgend seizoen winnen we daar gewoon.

Wichard