Als supporters kregen we tegen AZ even een tikkie. Kansloos eraf, dat was al weer even geleden. Een veel hardere tik kreeg Rens van Eijden. Hij zag zijn transfer naar Dinamo Moskou, na weken gedoe, in rook op gaan. Rens zou een oogafwijking hebben, hij liet ze laseren en werd goedgekeurd. Wat er daarna gebeurd is weten we niet, maar de Russen maakten het zo bont dat Rens er geen zin meer in had. Voor hem hoefde het niet meer, hij zette een streep door Dinamo en kwam naar huis. Een moedig besluit, want de transfer naar Rusland had hem financieel onafhankelijk gemaakt. Het afblazen van de transfer was voor Rens zoiets als het verbranden van een winnend staatslot.
Na de bezetting van De Krim, de oorlog in Oost-Oekraïne en het neerhalen van MH17, weten we allemaal wat Rusland is en hoe het daar zo’n beetje werkt. In vergelijking met deze kwesties is het niet doorgaan van een voetbaltransfer natuurlijk klein leed, maar de manier waarop kun je gerust typerend noemen, met een grote minachting voor eerlijkheid, openheid en menselijkheid. Zijn NEC en Rens naïef geweest? Moeilijk te zeggen, maar ik denk het niet. Ook als je niet naïef bent kun je verrast worden door de onbeschoftheid van anderen.
Maar wees gerust, met het huidige Rusland zal het nog slecht aflopen. Ongeveer zoals hieronder te zien is: Russisch mannetje voelt zich groot en sterk, maar hoogmoed komt voor de val en hupsakee daar gaat ie, op de vlucht.
Mocht het na dit stukje stil worden op DTH, dan liggen we waarschijnlijk op de intensive care van het Radboud te roggelen na het drinken van een biertje-polonium.
Het is een schrale troost voor Rens maar in Nijmegen wacht hem een warm bad en we zullen wel zien wat er nu gaat gebeuren. Er is natuurlijk ook nog de financiële domper voor NEC, maar voor mij is dit toch vooral een menselijk drama. Zet ‘m op Rens!
Tijd voor iets moois. De reactie van het publiek op de nederlaag tegen AZ heeft veel losgemaakt. “Je ziet ze wel, maar hoort ze niet” zongen de AZ fans eventjes, maar dat werd overvleugeld door een fantastisch eerbetoon van het publiek aan het team dat dit seizoen zo goed presteert. Op het veld werd kansloos verloren maar op de tribunes glansrijk gewonnen. Vatbaar voor herhaling, lijkt me.
De afgelopen week barstte het van het NEC nieuws. Lees op de officiële clubsite het verslag van de supportersavond en je bent weer helemaal op de hoogte. Ondanks de tegenslagen in de afgelopen transferperiode (geen verkoop, wel inkoop) en het stoppen van Scholten Awater als hoofdsponsor (de nieuwe marketingpartner SportFive kan aan de bak) is NEC volop met de toekomst bezig. Met Dyrestam en mogelijk Duric staat er voor volgend seizoen al weer een ervaren centrum onder contract en als Brad Jones blijft, is de club ook al ingedekt tegen een eventueel vertrek van Halldórsson, die natuurlijk gaat uitblinken op het EK.
Spannend blijft het rond het stadion. Volgens Van Ingen is er goed overleg met de gemeente, maar dat hebben we natuurlijk al vaker gehoord. De plannen zijn goed. De verbouwing van het stadion, het integreren van de amateurclub in de profclub, het uitbouwen van De Eendracht tot een topsportcentrum, het klinkt veelbelovend en dat is het ook.
Ondertussen zijn we nog steeds verwikkeld in de strijd om de derde plaats. Er zijn dagen dat je zo’n zinnetje alleen gelooft na een week keihard carnaval vieren, maar het is keiharde realiteit.
Geniet ervan.
Wichard