En zo ging Faber gisteren via de A50 en A28 naar Groningen om zich te laten presenteren als nieuwe trainer van de plaatselijke FC. Van mij mag Faber naar Groningen hoor, zo werkt dat in de voetballerij. Faber is vooral bezig met zijn eigen ambities, net als de spelers en als er dan een “grotere” club komt dan grijp je die kans.
Maar dit is geen standaard voorbeeldje van club hopping. Hier speelde vooraf meer. In voetbalminnend Nederland zal 99% van de mensen denken dat NEC (lees Van Ingen en de rest van het technisch hart) de trainer opgelegd heeft om Santos niet op te stellen. Faber, op z’n pik getrapt, is op zoek gegaan naar een alternatief en vond Groningen. Alleen de club zelf valt te verwijten dat Faber is vertrokken. Dom van NEC, want Faber is een prima trainer. Een op het oog logisch verhaal. Voor het overgrote deel van Nederland die niet alle feiten kent komt Faber er dus redelijk onbeschadigd en als winnaar vanaf in deze kwestie. In Groningen is ook iedereen blij. In Nijmegen en omstreken liggen de verhoudingen toch wel anders. Maar kennen wij de feiten eigenlijk wel? En is de mening niet vooral gebaseerd op gevoel?
Ook ik was verbaasd tijdens en na de wedstrijd in Doetinchem. Die bewuste tweet was zo slecht en als Faber hem net zo geïnterpreteerd heeft als dat ik dat op die dag deed, dan is het volledig terecht dat hij dacht ‘what the fuck is dit nou weer?’ In mijn eerste DTH opinie na de bewuste wedstrijd vroeg ook ik me af of de club nu de opstelling bepaalde of de trainer. Ik heb mijn studie communicatiewetenschappen dan wel niet afgemaakt, maar ken wel de uitdrukking “spreken is zilver, liegen is fout”. Tot hier valt vooral NEC’s communicatie wat te verwijten en Faber niet.
Terug naar de feiten. We weten niet hoe de boodschap om Santos op de bank te zetten exact is besproken in het technisch hart. We weten alleen dat er meerdere keren gesproken is over een mogelijke sanctie tegen Santos en dat iedereen er een tijdje over heeft kunnen nadenken. Je zou denken, bedenk in die tijd met elkaar dan ook een goede uitleg, maar dat terzijde. Of het verhaal klopt dat Faber druk voelde of onder druk is gezet weet niemand. Welke mening Faber exact had over deze kwestie in het technisch hart weten we ook niet. De verhalen dat Faber met tegenzin heeft ingestemd berusten ook niet op feiten, maar op vermoedens, puur op basis van de uitspraken van Faber in de krant. Ook de rol van de investeerders en de RVC leden in het technisch hart is onduidelijk. Hun aanwezigheid in het technisch hart maken de boel wel schimmig, wat volgens mij op zichzelf al niet bevorderlijk is.
Feit is wel dat Faber vanaf die bewuste wedstrijd naar buiten toe geen enkele poging meer heeft ondernomen om zich constructief op te stellen. Al op dinsdag kroop Faber in de loopgraven om aan te geven dat toch vooral hij de opstelling bepaalde en op zaterdag gaf hij zelfs aan dat hij geen partij was in dit conflict tussen de club en de speler. Je zou zeggen, ga meteen op maandag na de wedstrijd even met elkaar koffie drinken in Cuyk, vraag waarom die achterlijke tweet is verzonden en spreek samen af om met een goed verhaal over de gezamenlijke beslissing omtrent Santos naar buiten te komen. Als er een wil was geweest om er samen uit te komen en samen verder te gaan had dat nog gekund, maar de club was verrast door Faber en enigszins de regie kwijt en Faber (waarschijnlijk met wat Groningse ijzers in het vuur) zocht geen enkele toenadering. Sterker nog, hij stapte later zelfs uit het technisch hart. Wat wilde hij daarmee bereiken? Je doet dan niks anders dan een breuk forceren. Tel daar de “stiekeme” contractbesprekingen bij op en je ziet aan alles dat Faber alleen bezig was met zichzelf en zijn ambities. NEC bleef twee weken stil en verbrak in de persoon van Van Ingen het stilzwijgen met een videoblog. Daarin probeerde van Ingen nog te doen of er geen conflict was. En hoewel het waarschijnlijk bedoeld was om de boel niet verder te laten escaleren blijft ook hier de eerder genoemde uitdrukking `spreken is zilver, liegen is fout` weer van toepassing.
En dan komt het nieuws dat Faber rond is met Groningen. Faber, de man die 100% focus eist van zijn spelers en eerder Limbombe naar de tribune verwees omdat hij met zijn hoofd teveel bezig was met de transfer en zich dus niet volledig kon richten op NEC, gaat doodleuk tussen twee belangrijke wedstrijden door wel zijn focus verleggen van NEC naar FC Groningen. Leg het maar uit. En dan ben je trainer van NEC en geef je aan dat je je nieuwe club een aantal stappen hogerop vind. Dat laatste stoort mij mateloos. Het voelt als een waardeoordeel en dan denk ik, NEC staat geen stappen lager dan Groningen. NEC mag dan een kleinere organisatie, stadion, sponsorpotentieel en begroting hebben dan Groningen, maar mijn club staat niet lager op een ladder en is een mooiere club dan welke club dan ook, inclusief Groningen. En dan ook nog zeggen dat spelers bij NEC toe zijn aan een stap verder. Wiens belang vertegenwoordig je dan met dergelijke woorden? Nee, aan niets proef ik meer dat onze trainer het belang van NEC vertegenwoordigd en dat hij trots is om trainer te zijn van de mooiste club van Gelderland. Wat ik zie is dat hij een passieloze professionele pet op zet om de komende 8 wedstrijden uit te zingen, voor hij eindelijk naar Groningen kan. De club waar hij hetzelfde riedeltje voor de camera ophing als bij zijn komst naar NEC. De visie die hem zo aansprak, dat hij weer terug is bij de club waar hij gespeeld had en dat hij vooral kansen zag om spelers te kunnen laten doorontwikkelen.
Eerder vroeg ik mij in dit stuk af of de mening in Nijmegen niet vooral gebaseerd was op feiten of gevoel. Waarschijnlijk is het vooral het laatste. Het gevoel is niet goed, het voelt niet lekker… en dat is misschien wel pijnlijker en erger dan welk feit dan ook.
Bleum